هوشنگ سمیعی
مهندس هوشنگ سمیعی (۱۲۸۲ رشت - ۱۳۴۴ تهران) از بنیانگذاران ارتباطات بی‌سیم در ایران و فن‌سالاران دوره پهلوی بود. او چهل و سومین وزیر پست، تلگراف و تلفن ایران[1] در کابینه‌های علی امینی[2] و اسدالله علم بود.[3]
مهندس هوشنگ سمیعی | |
|---|---|
| ۴۳مین وزیر پست و تلگراف و تلفن ایران | |
| مشغول به کار ۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۰ – ۱۸ اسفند ۱۳۴۲ | |
| پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
| نخست‌وزیر | علی امینیاسدالله علم |
| پس از | عبدالحسین اعتبار |
| پیش از | فرهنگ شفیعی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۸۲ رشت، ایران |
| درگذشته | ۱۳۴۴ تهران، ایران |
| ملیت | .svg.png.webp){kind=small} ایران |
| دین | اسلام، شیعه |
در مدارس سن لویی و دارالفنون تهران درس خواند و در وزارت پست و تلگراف استخدام شد. جزو دومین سری دانشجویان اعزامی به اروپا در سال ۱۳۰۸ خورشیدی به فرانسه رفت و در رشته مهندسی بی‌سیم تحصیل کرد. پس از کارآموزی در فرانسه و آلمان به ایران بازگشت و در بی‌سیم پهلوی مشغول به کار شد.[4]
سمیعی مدتی معاون و در سال ۱۳۲۰ سرپرست و در سال ۱۳۲۱ رئیس بی‌سیم پهلوی و سپس مدیرکل فنی وزارت پست و تلگراف شد.[4] در سال ۱۳۲۹ که امیرقاسم اشراقی در کابینه سپهبد رزم‌آرا وزیر پست و تلگراف شد، سمیعی را معاون خود کرد.[5]
هوشنگ سمیعی در سال ۱۳۴۰ در دولت دکتر علی امینی به وزارت پست و تلگراف و تلفن رسید. در دولت علم که پس از امینی روی کارآمد نیز در همین سمت بود و در دولت بعدی که حسنعلی منصور تشکیل داد، کنار رفت و بازنشسته شد.
منابع
- «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴.
- http://www.donya-e-eqtesad.com/news/648521/
- http://rc.majlis.ir/fa/law/show/95451?keyword=قانون%20مدیریت%20خدمات%20کشوری
- عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد دوم. تهران: نگاه. صص. ۸۳۲–۸۳۳.
- «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴.