عبدالحسین اعتبار
عبدالحسین اعتبار (۱۲۹۰ بروجرد - ۱۳۷۷) از کارگزاران اقتصادی و قانونگذاران دوره پهلوی بود.
عبدالحسین اعتبار | |
|---|---|
| وزیر پست و تلگراف و تلفن | |
| مشغول به کار ۹ شهریور ۱۳۳۹ – ۱۵ اردیبهشت ۱۳۴۰ | |
| پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
| نخست‌وزیر | جعفر شریف‌امامی |
| پس از | امیرقاسم اشراقی |
| پیش از | هوشنگ سمیعی |
| وزیر بازرگانی | |
| مشغول به کار ۱۳۳۸ – ۱۳۳۹ | |
| نخست‌وزیر | منوچهر اقبال |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۹۰ بروجرد، ایران |
| درگذشته | ۱۳۷۷ خارج از کشور |
| ملیت | .svg.png.webp){kind=small} ایران |
| همسر(ان) | دختر شاپور بختیار |
| پیشه | ، سیاستمدار |
| دین | اسلام شیعه |
زندگی‌نامه
پدرش سید احمد اعتبار (اعتبارالدوله) که از مالکان ثروتمند بروجرد بود و در اواخر دوره قاجار به نمایندگی این شهرستان در مجلس شورای ملی انتخاب شد، او را برای تحصیل راهی اروپا کرد. عبدالحسین پس از تحصیل در رشته‌های اقتصاد و مهندسی راه و ساختمان به ایران بازگشت و مشغول به کارهای دولتی شد. چندی در وزارت دارایی دارای مقامات مختلف بود تا به مقام مدیرکلی رسید. [1]
در سال ۱۳۲۲ که پدرش وزیر کشاورزی شد، برای پر کردن کرسی او در مجلس در انتخابات مجلس شورای ملی شرکت کرد و به نمایندگی بروجرد انتخاب شد (دوره چهاردهم). در دوره بعد نیز کرسی خود را حفظ کرد.
اعتبار پس از نمایندگی مجلس، رئیس بانک رهنی ایران شد. در سال ۱۳۳۸ در کابینهٔ دکتر منوچهر اقبال مقام وزارت بازرگانی گرفت و در دولت بعدی که جعفر شریف‌امامی تشکیل داد به وزارت پست و تلگراف و تلفن رسید. او در دوران بازنشستگی با دختر شاپور بختیار ازدواج کرد و در ۱۳۷۷ در خارج از کشور درگذشت.
پانویس
- عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد اول. تهران: نگاه. صص. ۱۳۰ - ۱۳۱.