هنرهای رزمی ترکیبی

هنرهای رزمی ترکیبی (به انگلیسی: Mixed martial arts weight classes، MMA) یک ورزش رزمی کامل است که مبارزان می‌توانند از ضربه‌های مشت، آرنج، زانو، پا، فنون درگیری و گلاویزی ایستاده، در خاک، فنون پرتابی و قفل مفاصل استفاده کنند؛ که شامل ترکیبی از تمام ورزش‌های رزمی است.

هنرهای رزمی ترکیبی (ام‌ام‌ای)
مبارزه بین جونیور دوس سانتوس و شین کاروین، یواف‌سی ۱۳۱، ونکوور، بریتیش کلمبیا، ۱۱ ژوئن ۲۰۱۱
بالاترین نهاد ورزشیفدراسیون بین المللی هنرهای رزمی ترکیبی
ویژگی‌ها
برخوردفول کنتاکت
جداسازی جنسیتیمردان و زنان (بصورت جداگانه)
رده‌بندیهنرهای رزمی
محل برگزاریقفس شش ضلعی و رینگ
برگزاری
کشور یا منطقهجهانی
المپیکندارد

قوانین

مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی با حداقل قوانین محدودکننده انجام می‌شود، اجرای فنون تقریباً در تمام رشته‌های رزمی آزاد است و به همین دلیل خشونت بالا در مسابقات آن وجود دارد. این مسابقات به‌طور معمول بر روی یک سکوی هشت ضلعی که دور آن با توری‌های فلزی پوشیده شده‌است، برگزار می‌شود.

قوانین کلی

مسابقه ماساهیکو کیمورا جودوکار ژاپنی در مقابل هلیو گریسی بنیان‌گذار جوجیتسو برزیلی در سال ۱۹۵۱ در برزیل. این یکی از نخستین مبارزات معروف هنرهای رزمی ترکیبی بود.

حمله به بیضه، فروکردن انگشت در چشم، فروکردن انگشت به هرکدام از منافذ بدن، ضربه زدن به قسمت گلو، ضربه زدن به مهره‌های پشت گردن و کمر، نیشگون گرفتن، و با پا ضربه زدن به حریفی که بیهوش است یا به زمین افتاده‌است، خطا محسوب می‌شود.

مکمل‌های MMA

به منظور حرفه‌ای شدن در این رشته می‌توان از دیگر رشته‌های رزمی بهره گرفت. بهترین رشته‌های مکمل برای هنرهای رزمی ترکیبی عبارت اند از:

هنرهای رزمی ترکیبی تا حدی یادآور مسابقات پانکریشن است که در المپیک باستانی یونان انجام می‌شد و در آن هم از ضربات دست و پا و هم از فنون کشتی استفاده می‌شد.

پیشینه

یک رزمی‌کار چینی در حال آماده سازی برای پرتاب حریف خود در یک مسابقه لی‌تای در چین باستان است.

رقابت‌های هنرهای رزمی ترکیبی در کل شیوه جدیدی از رقابت‌های رزمی محسوب می‌شود اما اگر به گذشته نگاه کنیم می‌توان رگه‌هایی از رقابت‌های «وال تودو» که از سال ۱۹۲۰ در برزیل برگزار می‌شود را در ام‌ام‌ای امروزی مشاهده کرد و اگر خیلی به عقب برگردیم شاید «پانکریشن» این نقش را برعهده بگیرد.

به‌طور کلی تفکر ترکیب رشته‌های مختلف رزمی، بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ رشد پیدا کرد که نقش اصلی را در این مورد بروس لی بازی کرد. او معتقد بود یک مبارز خوب، یک بوکسور، یک کاراته کا، یک جودوکار یا یک کونگ‌فو کار نیست. یک مبارز خوب کسی است که خودش را با هر سبکی وفق داده و توانایی مبارزه در هر استایلی را دارد. در واقع با هر نوع تکنیکی که یاد می‌گیرد و تمرین می‌کند با استفاده از آن، حریفش را از هر استایلی زمین گیر کند.

این حرف بعدها توسط دانا وایت به صورت عملی وارد عرصه رقابت‌های رزمی شد. دانا وایت رئیس یواف‌سی و کسی است که امروز وی را به عنوان گسترش دهندهٔ هنرهای رزمی ترکیبی می‌شناسند.

هنرهای رزمی ترکیبی نوین از سال ۱۹۹۳ با برگزاری مسابقات یو‌اف‌سی در ایالات متحده و به دنبال آن رقابت‌های پراید اف‌سی در سال ۱۹۹۷ در ژاپن کلید خورد. این رقابت‌ها از آن زمان تا به حال از نظر قوانین تغییرات زیادی را شاهد بوده‌است؛ با این هدف که این تغییرات بتواند رقابت‌های هنرهای رزمی ترکیبی را به عنوان یک ورزش به جامعه معرفی کرده و گسترش دهد. مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی هم‌اکنون در سراسر جهان کاملاً شناخته شده و در ایالات متحده و ژاپن از محبوبیت شگرفی برخوردار است.

سازمان‌های ترویج دهنده

هنرهای رزمی ترکیبی در ایران

هنرهای رزمی ترکیبی از پرطرفدارترین ورزش‌های رزمی جهان، برای نخستین بار در تاریخ ۴ فروردین ۱۴۰۰ توسط وزارت ورزش و جوانان مجوز رسمی فعالیت گرفت. فدراسیون انجمن‌های ورزشهای رزمی از اصلی‌ترین مجری‌های آن است. بیش از این هنرهای رزمی ترکیبی در ایران فعالیت رسمی نداشت و برخی چهره‌های ورزشی در داخل کشور برای فعالیت در این رشته راهی کمپ‌های خارجی می‌شدند.[1][2][3]

امیر علی‌اکبری، آرش مردانی، محمدرضا گودری، مهدی باقری، علی معتمد، مهدی برقی، کمال شعله روز و مسعود صفری از ایرانیان حاضر در لیگ‌های معتبر هنرهای رزمی ترکیبی هستند.[4][5][6][7][8][9]

وزن‌ها

کلاس وزنی

وزن تفاوت
مبارزه برای عنوان مبارزه برای غیر از عنوان
کاه‌وزن (به انگلیسی: Strawweight) ۱۱۵ پوند (۵۲٫۲ کیلوگرم) ۱۱۶ پوند (۵۲٫۶ کیلوگرم) +۱۰ پوند (۴٫۵ کیلوگرم)
مگس‌وزن (به انگلیسی: Flyweight) ۱۲۵ پوند (۵۶٫۷ کیلوگرم) ۱۲۶ پوند (۵۷٫۲ کیلوگرم)
+۱۰ پوند (۴٫۵ کیلوگرم)
خروس‌وزن (به انگلیسی: Bantamweight) ۱۳۵ پوند (۶۱٫۲ کیلوگرم) ۱۳۶ پوند (۶۱٫۷ کیلوگرم)
+۱۰ پوند (۴٫۵ کیلوگرم)
پروزن (به انگلیسی: Featherweight) ۱۴۵ پوند (۶۵٫۸ کیلوگرم) ۱۴۶ پوند (۶۶٫۲ کیلوگرم)
+۱۰ پوند (۴٫۵ کیلوگرم)
سبک‌وزن (به انگلیسی: Lightweight) ۱۵۵ پوند (۷۰٫۳ کیلوگرم) ۱۵۶ پوند (۷۰٫۸ کیلوگرم)
+۷٫۵ پوند (۳٫۴ کیلوگرم)
فوق‌سبک‌وزن (به انگلیسی: Super lightweight) ۱۶۲٫۵ پوند (۷۳٫۷ کیلوگرم) ۱۶۳٫۵ پوند (۷۴٫۲ کیلوگرم)
+۷٫۵ پوند (۳٫۴ کیلوگرم)
ولتروزن (به انگلیسی: Welterweight) ۱۷۰ پوند (۷۷٫۱ کیلوگرم) ۱۷۱ پوند (۷۷٫۶ کیلوگرم)
+۷٫۵ پوند (۳٫۴ کیلوگرم)
فوق‌ولتروزن (به انگلیسی: Super welterweight) ۱۷۷٫۵ پوند (۸۰٫۵ کیلوگرم) ۱۷۸٫۵ پوند (۸۱٫۰ کیلوگرم)
+۷٫۵ پوند (۳٫۴ کیلوگرم)
میان‌وزن (به انگلیسی: Middleweight) ۱۸۵ پوند (۸۳٫۹ کیلوگرم) ۱۸۶ پوند (۸۴٫۴ کیلوگرم)
+۱۰ پوند (۴٫۵ کیلوگرم)
فوق‌متوسط‌وزن (به انگلیسی: Super middleweight) ۱۹۵ پوند (۸۸٫۵ کیلوگرم) ۱۹۶ پوند (۸۸٫۹ کیلوگرم)
+۱۰ پوند (۴٫۵ کیلوگرم)
نیمه‌سنگین‌وزن (به انگلیسی: Light Heavyweight) ۲۰۵ پوند (۹۳٫۰ کیلوگرم) ۲۰۶ پوند (۹۳٫۴ کیلوگرم)
+۲۰ پوند (۹٫۱ کیلوگرم)
کروزوزن (به انگلیسی: Cruiserweight) ۲۲۵ پوند (۱۰۲٫۱ کیلوگرم) ۲۲۶ پوند (۱۰۲٫۵ کیلوگرم)
+۴۰ پوند (۱۸٫۱ کیلوگرم)
سنگین‌وزن (به انگلیسی: Heavyweight) ۲۶۵ پوند (۱۲۰٫۲ کیلوگرم) ۲۶۶ پوند (۱۲۰٫۷ کیلوگرم)

نامحدود

فوق‌سنگین‌وزن (به انگلیسی: Super heavyweight)

نامحدود

نامحدود

منابع

  1. صدور مجوز فعالیت هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) در ایران. ایرنا
  2. فعالیت MMA در ایران قانونی شد. ایسنا
  3. «قهرمان مسابقات جهانی هنرهای رزمی در آستانه هنرهای رزمی ترکیبی». finance.yahoo.com (به انگلیسی). یاهو! نیوز. ۳ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۸ می ۲۰۲۱.
  4. «امیر علی اکبری». خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۹.
  5. «ورود پهلوان سابق ایران به مسابقات MMA». مشرق نیوز. ۲۰۱۹-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۹.
  6. «Mehdi Bagheri». ONE Championship (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۹.
  7. «Ali Motamed». ONE Championship (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۹.
  8. «خاطره کمال شعله روز از مبارزه با حبیب نورماگومدوف». www.iranufc.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۹.
  9. Sherdog.com. «Masoud Safari». Sherdog. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.