نیمه‌کار

نیمه‌کار روستایی در دهستان کهورستان بخش مرکزی شهرستان خمیر استان هرمزگان ایران است. این روستا در ۶۵کیلومتری شهرستان بندرخمیر قرار گرفته‌است. در روستای نیمه‌کار چشمه آب‌گرم به نام سیاه‌کُش وجود دارد که از بکرترین مناطق روستا است. همچنین پلی تاریخی درنزدیکی این روستا وجود دارد به نام پل لاتیدان که در دوران صفویه ساخته شده‌است.[1]

روستای نیمه‌کار
تصویری از روستای نیمه‌کار
تصویری از روستای نیمه‌کار
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانهرمزگان
شهرستانخمیر
بخشمرکزی
دهستانکهورستان
نام محلینیمه کار
مردم
جمعیت۱۷۸۷ نفر (سرشماری ۹۵)
رشد جمعیت۵٪+ (۵سال)
اطلاعات روستایی
کد آماری۲۵۱۴۸۵
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۷۶۳۳۲۰

وجه تسمی

نیمه کار همچنین زادگاد پهلوان است که اولین بار در دوران صفویان در طی حمله شاه عباس به پرتغالی ها شکل گرفت که وظیفه اش حفاظت و نگه داردی از شاه راه لاتیدان بود و همچنین حفظ امنیت منطقه لاتیدان؛ امروزه از لاتیدان قدیم تنها پل بزرگ لاتیدان بجای مانده است که یکی از جذبه های هرمزگان است که در زمان شاه عباس برای عبور نیرو های نظامی از رودخانه بزرگ نیمه کار که در فصل های بارانی هرمزگان بیشتر ششبیه دریاچه است تا رودخانه برای حمله به بندرعباس توسط مهندسان نظامی ایران ساخته شد که به عنوان طولانی ترین پل عهد قدیم و ایران شناخته شده است این پل هنوز هم یکی از جاذبه های جنوب ایران و هرمزگان است که در نیمه کار قرار دارد که البته این پل کمتر شناخته شده است و هنوز خیلی از ایرانی ها اطلاعاتی در مورد لاتیدان ندارند ولی به دلیل باران های زیاد و طغیان رود بخش زیادی از آن تخریب شده است و متاسفانه از زمان ساخت تا الان مورد همت و تعمیر قرار نگرفته است اما قسمتی های از آن توسط مردم نیمه کار تعمیر و نگه داری شده است اما میراث فرهنگی هنوز توجه ای جدی برای نگه داری از این پل تاریخی از خود نشان نداده است ،در زمان‌های قدیم مردم روستا به کارهایی نظیر کشاورزی، دامداری و… مشغول بودند. در آن زمان، بزرگ‌مردهایی در روستا وجود داشت که دارای زمین کشاورزی زیادی بودند و مشخصا نمی‌توانستند همهٔ زمین‌ها را کشت کنند و در این میان بعضی از مردم که ضعیف‌تر بودند به‌صورت نیمه‌کاری آن‌جا مشغول بودند یعنی ،بر روی زمین‌های بزرگ مردان کار می‌کردند و محصول را با هم نصف. می‌کردند و از آنجا اسم این روستا، نیمه‌کار شد.

جمعیت

جمعیت روستای نیمه‌کار طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، ۱۷۸۷نفر (۴۸۹خانوار) بوده‌است.[2]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۸۵۱٬۵۵۷    
۱۳۹۰۱٬۷۰۵+۹٫۵٪
۱۳۹۵۱٬۷۸۷+۴٫۸٪

منابع

  • الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
  • بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران»، مؤسسه جغرافیایی و کارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی

پانویس

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.