نماد کیمیاگری

نمادهای کیمیاگری، که در اصل به عنوان بخشی از کیمیاگری ابداع می‌شد، برای نشان دادن برخی عناصر و برخی ترکیبات تا قرن هجدهم مورد استفاده کیمیاگران بود. اگرچه نمادگذاری مانند این بیشتر استاندارد بود، اما سبک و نماد بین کیمیاگران متفاوت بود، بنابراین این صفحه رایج‌ترین آنها را فهرست می‌کند.

نمادهای کیمیایی در رساله توربرن برگمان در سال ۱۷۷۵ در زمینه وابستگی‌های انتخابی

سه ماده اول

طبق اسناد پاراسلسوس (۱۴۹۳–۱۵۴۱)، سه ماده اول یا tria prima - که بلافاصله مواد از آنها تشکیل می‌شود - عبارتند از:[1][2]

چهار عنصر اساسی

کیمیاگری غربی از عناصر هرمتیک استفاده می‌کند. نمادهای مورد استفاده برای این موارد عبارتند از:[1]

  • هوا en 🜁
  • زمین 🜃
  • آتش 🜂
  • آب 🜄

هفت فلز سیاره ای

هفت فلز با هفت سیاره کلاسیک و هفت خدای باستانی مرتبط هستند که همگی به شدت در نمادگرایی کیمیاگری نقش دارند. اگرچه فلزات گاهی یک گلایف خاص از خود دارند، اما بیشتر از نماد این کره خاکی استفاده می‌شود، و حالت نمادین و افسانه ای آنها با طالع بینی غربی سازگار است. نمادگرایی سیاره ای محدود به هفت ستاره سرگردان است که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند و از سیارات خارج از زحل اورانوس و نپتون استفاده نمی‌شود.

  • سرب تحت سلطه زحل ()[1]
  • قلع تحت سلطه مشتری ( )
  • آهن تحت سلطه مریخ ( )
  • طلا تحت سلطه سل ()
  • مس تحت سلطه ونوس (نیز: )
  • جیوه (سیماب) تحت سلطه عطارد ( )
  • نقره تحت سلطه ماه ()

عناصر دنیوی

دایره مربع: یک نماد کیمیاگری (قرن هفدهم) که نشان دهنده تعامل چهار عنصر ماده نماد سنگ فلاسفه است

ترکیبات کیمیایی

جدول نمادهای کیمیاگری از آخرین وصیت نامه باسیل ولنتاین، ۱۶۷۰

فرایندهای کیمیاگری

کلید استخراج و نمادها از مجموعه انتخاب‌های اسرار نادر Kenelm Digby، ۱۶۸۲

کیمیاگری گاهی اوقات به صورت یک سری عملیات شیمیایی بیان می‌شد. در مواردی که این تعداد دوازده عدد باشد، می‌توان یکی از علائم زودیاک را به عنوان شکلی از رمزنگاری اختصاص داد. مثال زیر را می‌توان در فرهنگ لغت اسطوره ای - هرمتیک پرنتی در ۱۷۵۸ یافت:[3]

واحدها

چندین علامت واحد حجم، وزن یا زمان را نشان می‌دهد.

یونیکد

نمادهای بلوک کیمیاگری در سال ۲۰۱۰ به عنوان بخشی از یونیکد ۶٫۰ افزوده شدند.[4]

نمادهای دیگر

نمادهای دیگری که معمولاً در کیمیاگری و سنت‌های باطنی مرتبط به کار می‌روند

منابع

  1. Eric John Holmyard. Alchemy. 1995. p.153
  2. Walter J. Friedlander. The golden wand of medicine: a history of the caduceus symbol in medicine. 1992. p.76-77
  3. Antoine-Joseph Pernety. Dictionnaire mytho-hermétique, dans lequel on trouve les allégories fabuleuses des poètes, les métaphores, les énigmes et les termes barbares des philosophes hermétiques expliqués. 1758. p.99
  4. "Unicode 6.0.0". Unicode Consortium. 11 October 2010. Retrieved 21 October 2019.

پیوند به بیرون

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Alchemical symbols در ویکی‌انبار 

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.