نماد اسلام
نمادهای اسلام نشانه‌ها و نمادهای دیداری هستند که ناگفتاری و نانوشتاری اند و برای بیان آشنایی با اسلام یا یک سنت ویژه در اسلام که احساس شادی، غم، هواخواهی (طرفداری) و دیگر را برای مخاطب فراخوان می‌کند یا حتی برای نشان دادن باورها و اندیشه‌ها به‌کار می‌رود.
برخی نمادها چون سبز از گاه‌ها پیش و در بسیاری از جاها، با اسلام پیوند خورده‌اند. دیگر نمادها دارای درازا و گسترهٔ محدود و کراندار هستند.
هنر اسلامی بیش‌تر از اینگونه نمادها برای نمایش اندیشه‌های پیچیده بهره می‌برد (پیکرنگاری را ببینید). معماری اسلامی نیز اینگونه نمادها را برای آراستن ساختمان‌های دینی همچون مسجدها، خوانگاه‌ها، درگاه‌ها و دیگر به کار برده‌است. در پرچم های پاکستان، ترکیه، موریتانی، صحرای غربی، کومور، آذربایجان، الجزایر، مالزی، سنگاپور، ازبکستان، ترکمنستان, تونس و لیبی نشان ماه و ستاره دیده میشود که نماد اسلام است. همچنین پرچم جمهوری اسلامی ایران نیز با شعار اسلامی لا اله الا الله و ۲۲ الله اکبر، نشان اسلامی بودن کشور است. در پرچم کشور های عربستان سعودی و افغانستان شعار اسلامی لا اله الا الله محمد رسول‌الله دیده می شود که صرفا برای اسلام بودن کشور انتخاب شده است.
هلال و ستاره
هلال و ستاره نماد سنتی شهر قسطنطنیه (استانبول امروزی) بوده‌است که بعدها توسط ترکان عثمانی به کار گرفته میشود و پس از آن به یکی از نمادهای اسلام تبدیل میشود. این نماد در پرچم کشورهای اسلامی ترکیه و پاکستان نمایان است.
ویژگی های ظاهری ساختمان های دینی
جهت یابی ساختمان های دینی در گذشته با خورشید، ماه، ستارگان یا سیارات در یک راستا قرار می گرفت و اغلب نزدیک کوه‌ها، غارها، درخت‌ها یا رودخانه‌های سرشناس ساخته می‌شد. شباهت ساختمان‌های دینی همه ادیان مفهوم مرکزیت به عنوان فضایی مقدس است. این مرکز با دروازه‌ها چارچوب در بخش بیرونی و درونی شناخته می شود. نور و رنگ نیز از ویژگی های متمایز این عمارت ها تلقی می شود که هرکدام از ساختمان های دینی براساس سنت های دینی و فرهنگی خود و همچنین خاستگاه ها و بنیادهای خود از رنگ نقاشی‌های دیواری، اشکال اساطیری، شیشه کاری منقوش انعکاس نور خورشید و انعکاس نور ماه بهره می گیرند.[1]
نگارخانه
پرچم پاکستان و استان‌های آن با ماه و ستاره
پرچم ایران با نوشته الله و چندین الله و اکبر
جستارهای وابسته
پانویس
- رضا شاطریان-تحلیل معماری مساجد ایران-ص3