نقش آکورد

نقشِ آکورد یا فونکسیون (فرانسوی: Fonction) در موسیقی، اصطلاحی است که برای نشان دادنِ ارتباط آکورد یا مقیاس درجه، به مرکزِ تونال یا پایه استفاده می‌شود.

هفت درجهٔ آکورد در دو ماژور همراه با سه‌صدایی آنها و اعداد رومی

شرح نظری

این درجه‌بندی با الهام از رسالهٔ هارمونی (۱۷۲۲م) اثر ژان فیلیپ رامو آغاز شده‌است (هرچند ممکن است تعریف‌های دیگری در تئوری‌های قبل از آن تاریخ هم وجود داشته باشد). مفهوم هارمونیکِ «نقشِ آکورد»، از تئوری‌های نظام کوک خالص سرچشمه گرفته است و متوجه شدند سه آکورد کاملِ ماژور، که به اندازهٔ پنجم درست از هم فاصله دارند، هفت درجهٔ گام ماژور را در خود جای داده‌اند. آکوردها به ترتیب بدین شرح محاسبه شدند: (فا، لا، دو)، (دو، می، سل) و (سل، سی، ر). بدین ترتیب این سه آکورد، به‌عنوان درجات اصلی گام مطرح شد و یک آکورد را به‌عنوان پایه در مرکزِ تنال، آکورد دیگر را در بخش بالا به‌عنوان نمایان و آکورد سومی در بین آنها قرار داده شد و به‌عنوان زیرنمایان درجه‌بندی کردند و با اعداد رومی مشخص ‌شد. بدین ترتیب موقعیت و نقشِ هفت درجهٔ گام، به سه آکورد اصلی و چهار آکورد فرعی در گام ماژور و مینور تقسیم شدند.

اصطلاحات

جدول زیر مقایسهٔ اسامی درجات و موقعیت آنها را در گام ماژور به زبان فارسی، انگلیسی و اعداد رومی مشخص می‌کند. در این درجه‌بندی، آکورد ماژور با حروف بزرگ و آکورد مینور با حروف کوچک نوشته می‌شود.

فارسی اعداد رومی انگلیسی / تفسیر
پایه I Tonic پایه
روپایه ii Supertonic گام نسبی زیرنمایان
میانی iii Mediant گام نسبی نمایان
زیرنمایان IV Subdominant زیر نمایان
نمایان V Dominant نمایان
رونمایان vi Submediant گام نسبی پایه
محسوس °vii (Leading (note آکورد نمایانِ هفتِ ناقص

جستارهای وابسته

منابع

    پیوند به بیرون

    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نقش آکورد موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.