نعنای هندی

نعنا هندی یا پچولی یا پاچولی (نام علمی: Pogostemon cablin) نام یک گونه از تیره نعناعیان است.

نعنا هندی
آرایه‌شناسی
فرمانرو:	گیاهان
راسته:	نعناسانان
تیره:	نعناعیان
گونه:	P. cablin
نام علمی
Pogostemon cablin

گیاهی چندساله از خانواده نعناعیان می‌باشد که دارای شاخه‌های افراشته و انبوه است. این شاخه‌ها می‌توانند تا ۷۵ سانتیمتر نیز طول داشته باشند. نعنا هندی دارای گل‌های کوچک به رنگ سفید-صورتی است. گل‌ها بسیار معطر نیز می‌باشند. این گیاه بومی نواحی گرمسیر آسیا است و امروزه در کشورهای چین، اندونزی، هند، مالزی، تایوان، فیلیپین، تایلند و ویتنام و همچنین نواحی غرب آفریقا نیز یافت می‌شود.

نعناع هندی یک گیاه پرپشت بوته‌مانند است که از خانوادهٔ نعناع محسوب می‌شود. در لابه‌لای شاخ و برگ‌های این بوته گل‌های ظریف صورتی و سفید می‌رویند. نام patchouli برگرفته از کلمه‌ای تامیلی است. patchouli به معنای سبز و ellai به معنی برگ بوده‌است. منشأ اصلی این نام اشاره به سرزمین مادریِ این گیاه دارد و ریشهٔ آن به زبان‌های دراویدی برمی‌گردد که مردمان تامیل صحبت می‌کردند.

این گیاه از طریق مسیر ابریشم به آسیای مرکزی آورده شده و به لطف ناپلئون به اروپا رسیده‌است. ناپلئون یک جفت شال کشمیری که بوی پچولی می‌دادند و از مصر خریده بود را به فرانسه آورد. شال‌ها از روغن نعنا هندی معطر شده بودند که برای دفع و حفاظت از حشرات کاربرد داشت. حتی تاجران ابریشمی که از چین به آسیای میانه سفر می‌کردند، ابریشم‌ها را با برگ‌های خشک نعناع هندی می‌پوشاندند تا از حملهٔ حشرات و تخم‌گذاری آفات در امان باشند. به هر حال شور و شوق بزرگ جهان برای نعناع هندی در طول ۱۹۶۰ الی ۱۹۷۰ میلادی در اروپا و آمریکا اتفاق افتاد.