نبرد مصیخ

جنگ مصیخ (به عربی: معرکة المصیخ) یکی از رشته جنگ‌های صدر اسلام است که بین ایران و اعراب به وقوع پیوسته‌است، این جنگ در ماه رمضان سال ۱۲ هجری قمری برابر با سال ۶۳۳ میلادی به فرماندهی خالد بن ولید رخ داده‌است. در بادی الأمر (ابو لیلی الخنافس) یکی از فرماندهان خالد، بدستور خالد به سوی «منطقهٔ الحصید» حرکت کرد، هنگامی که به آنجا رسید دید قشون پارسیان مکان را تخلیه کرده أند. سربازان پارسیان به همپیمانان خود مسیحیان اعراب پیوسته بودند و راهی منطقه «المصیخ» شده بوده أند و در آنجا اردوگاه زدند. خالد از پیک خبری مخصوص اطلاع یافت که پارسیان در منطقهٔ «المصیخ» گرد آمده أند.

Battle of Muzayyah
بخشی از حمله اعراب به ایران and Campaigns of خالد بن ولید
تاریخ November 633 مکان عراق نتیجه Decisive مسلمان victory
طرفین درگیر
خلافت راشدین	شاهنشاهی ساسانی, مسیحیان عربs
فرماندهان و رهبران
خالد بن ولید	بهمن جادویه, Mahbuzan, Huzail ibn Imran
قوا
15,000	15,000-20,000
تلفات
minimal	10,000+

خالد تمام سربازان تحت امر خود جمع نمود و رهسپار «المصیخ» شد. نقشه خالد مبنی برآن بود که لشکر باید در شب حرکت کند که لشکر دشمن متوجه تحرک آنان نشود، لشکر به ۳ قسمت تقسیم نمود، قسمت أول به سر پرستی «قعقاع بن عمرو و أبی لیلی» وقسمت دوم به فرماندهی «أعبد بن فدکی وعروة بن الجعد» وقسمت سوم به فرماندهی خالد بود. دستور داد که جیش همزمان در یک وقت از ۳ طرف به سوی «المصیخ» حرکت کنند. نقشهٔ از پیش کشیدهٔ خالد ابن بود که هر ۳ قسمت از جیش در نقطه أی به نام (الثنی والزمیل) به هم برسند وهنگام شب به لشکر پارسیان شبیخون زنند. آنگاه خالد بطرف مصیخ برفت و از حوران و رنق و حماه گذشت، خالد از ثنی آغاز کرد و با یاران خویش فراهم آمدند و شبانگاه از سه طرف بر لشکر پارسیان حمله بردند و شمشیر در جمع نهادند و کسی از قوم جان به در نبرد و نوسالان را اسیر گرفتند و خمس خدا را همراه نعمان ابن عوف شیبانی پیش ابوبکر فرستادند، و اموال غارتی و اسیران را تقسیم کردند، و علی بن ابی طالب دختر ربیعهّ بن بجیر تغلبی را خرید و به خانه برد و به زنی گرفت، و دو فرزندش «عمر» و «رقیه» را از او آورد.