ناحور

ناحور (عبری:נָחֹור) به معنی «صفیر کشیدن» از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نامش نخستین بار در کتاب پیدایش آمده‌است. ناحور پسر سروج پسر رعو پسر فالج، پدر تارح و پدربزرگ ابراهیم بود.[1] مادرش ملکا دختر قابر بود.[2] ناجور با اوسکه دختر نستا و نواده اورقادیم که از نسل ارفکشاد بود، ازدواج کرد.[3] هنگام تولد تارح، ناحور ۲۹ سال داشت. ناحور تا ۱۴۸ سالگی زندگی کرد.[4] او هشت فرزند داشت که لابان پدر رفقه و بتوئیل پدر لیه و راحیل دو تن از ایشان بودند.[5] با این حال برخی از مفسرین تورات پدر لابان را ناحور دیگری دانسته‌اند. نام ناحور در نسب‌نامه عیسی[6] و نسب‌نامه محمد پیغمبر اسلام ذکر شده است.[7]

ناحور
Nahor, from "Promptuarii Iconum Insigniorum"
زادهٔ	bef. 2000 BC, City of UR
درگذشت	City of Ur
فرزندان	تارح, and other sons and daughters
والدین	سروج