منوچهر لشگری

منوچهر لشگری، (۲۰ اسفند ۱۳۱۴ – ۱۱ دی ۱۳۹۶) نوازنده ویلن، فلوت و آهنگساز اهل ایران بود.

منوچهر لشگری
زادهٔ۲۰ اسفند ۱۳۱۴
تهران
درگذشت۱۱ دی ۱۳۹۶ (۸۱ سالگی)
تهران، بیمارستان کسری
علت درگذشتعارضه ریوی
شهروندیایرانی
پیشهنوازنده ویلن، فلوت و آهنگساز
وبگاه

دوران کودکی

منوچهر لشگری فرزند علی اصغر لشگری که از نوازندگان تار بود در سال ۱۳۱۴ در تهران متولد شد، از سن ده سالگی نواختن نی لبک و فلوت را نزد پدر و در سن دوازده سالگی نواختن ویلن را نزد دایی خود جواد لشگری و پس از مدتی نواختن کمانچه سنتور و سه تار را نیز آموخت.[1]

اساتید

وی نواختن کمانچه را نزد علی اصغر بهاری و ویلن را نزد بزرگ لشگری و جواد لشگری و نی لبک و فلوت را نزد پدر خود علی اصغر لشگری آموخت.
همچنین هارمونی و آهنگسازی را نزد هوشنگ استوار یوسف یوسف‌زاده و پروفسور دیوید در کلاسهایی که از طرف رادیو در دانشگاه تهران تشکیل شده بود، فرا گرفت.
منوچهر لشگری در طول همکاری در رادیو از راهنمایی‌های مرتضی حنانه بهره جست.[2]

منوچهر لشگری در حال نواختن ویلن .

نوازندگی در ارکستر رادیو

منوچهر لشگری از سال ۱۳۳۳ به عنوان نوازنده فلوت در ارکستر ابراهیم منصوری و مرتضی محجوبی شروع به نوازندگی و بعد از آن در سال ۱۳۴۰ به عنوان نوازنده و آهنگساز در ارکستر شماره ۱ رادیو به رهبری حسینعلی ملاح و ارکستر نکیسا به رهبری مصطفی کسروی و ارکستر باربد به رهبری فریدون ناصری و فرهاد فخرالدینی و ارکستر سازهای ملی به رهبری مهدی مفتاح و همایون خرم ادامه داد.[2]

حسن لشگری (آکاردئون) مرضیه (خواننده) و منوچهر لشگری (فلوت)
استاد منوچهر لشگری در حال نواختن ویلن .

آهنگ‌سازی

منوچهر لشگری آهنگسازی را در سال ۱۳۴۰ شمسی شروع و اولین آهنگی که ساخت آتش جاویدان نام داشت که در آواز افشاری با کلامی از ابوالقاسم حالت و با صدای غلامحسین بنان ضبط گردید.

الهه و منوچهر لشگری .
منوچهر لشگری و ملوک ضرابی .
منوچهر لشگری و مرضیه .
کورس سرهنگ زاده و منوچهر لشگری .

از دیگر آثار وی می‌توان به صفحه‌های گرامافون زیر اشاره کرد:

همچنین با همکاری شاعران و ترانه سرایانی چون نیر سینا، ابراهیم صهبا، بهادر یگانه و محمدعلی بهمنی، معینی کرمانشاهی، مهدخت مخبر، سیمین بهبهانی، تورج نگهبان، هما میرافشار، پرویز خطیبی، ابوالقاسم حالت عبدالله الفت حسین شاه زهدی و … در مجموع ۲۰۰ اثر باکلام و بی کلام از منوچهر لشگری باقیمانده‌است.[2]
همچنین منوچهر لشگری دارای مقام درجه یک هنری (دکتری) در رشتهٔ موسیقی ذر زمینه آهنگسازی می‌باشد.

تنظیم

منوچهر لشگری علاوه بر آهنگسازی، تنظیم بسیاری از آهنگ‌هایش را نیز خود به عهده داشته‌است، در این زمینه قطعاتی چون: موج در دستگاه شور، نسیم در آواز بیات ترک، شبنم در دستگاه چهارگاه، شکوفه در دستگاه ماهور و گلدونه در آواز دشتی که سال‌ها آرم برنامهٔ راه شب رادیو بود، را می‌توان نام برد.[3]

تالیفات

برخی از تالیفات منوچهر لشگری به شرح ذیل می‌باشد که توسط انتشارات چنگ منتشر گردیده‌است:

  1. کتاب ردیف آوازهای ایرانی برای ویلن، کمانچه، فلوت و نی.[4]
  2. کتاب مقدماتی سنتور و آهنگ‌های فولکلور و خاطره انگیز.
  3. کتاب من و فلوتم، آموزش فلوت به زبان‌های فارسی و انگلیسی.
  4. کتاب آموزش تنبک به روش ساده.
  5. کتاب ردیف سنتور، دورهٔ عالی با تنظیم هدی انتظاری.
  6. کتاب ۲۴ قطعه پیش‌درآمد و رنگ برای ویلن.
  7. کتاب ۲۴ قطعه پیش‌درآمد و رنگ برای سنتور.
  8. کتاب ۱۴ قطعه موسیقی بی‌کلام به کوشش زهرا نازیار.
  9. کتاب منتخب آهنگ‌ها و ترانه‌ها به کوشش زهرا نازیار (جلد اول).
  10. کتاب منتخب آهنگ‌ها و ترانه‌ها به کوشش زهرا نازیار (جلد دوم).

پانویس
  1. مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، حبیب‌الله نصیری فر، جلد چهارم، صفحه 380
  2. مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، حبیب‌الله نصیری فر، جلد چهارم، صفحه 381
  3. مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، حبیب‌الله نصیری فر، جلد چهارم، صفحه 382
  4. مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، حبیب‌الله نصیری فر، جلد چهارم، صفحه 383

منابع
  • حبیب‌الله نصیری فر، مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، تهران: کتابخانه سنایی، ص. ۳۷۹
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.