مرکز آموزشی ۰۵ کرمان

در سال ۱۳۱۲ هجری شمسی، نمایندگانی از اداره مهندسی نیروی زمینی وقت برای احداث پادگانی در کرمان اعزام و توانستند محل مناسب در محدوده روستای سرآسیاب فرسنگی که شامل باغی به‌نام شترگلو و دارای اراضی با وسعت زیاد بود را خریداری کنند.[2]در سال ۱۳۱۳ یگانی به نام واحد سوار اسبی در پادگان تشکیل و مستقر گردید. در سال ۱۳۲۴ واحد سوار اسبی به لشکر ۷ پیاده کرمان و مکران تغییر نام داد. مجدداً در سال ۱۳۳۳ لشکر ۷ پیاده کرمان به لشکر ۱۱ پیاده کرمان تغییر نام داده شد و تا سال ۱۳۴۱ به فعالیت خود با همین نام ادامه داد تا اینکه لشکر ۱۱ پیاده کرمان به خراسان منتقل گردید. در سال ۱۳۴۱ یک تیپ با هویت مستقل در کرمان تشکیل شد و تا سال ۱۳۴۴ با همین نام فعالیت خود را ادامه داد. این یگان در سال ۱۳۴۴ به مرکز آموزش ۳۰۵ کرمان و در سال ۱۳۴۷ به نام مرکز آموزش ۰۵ کرمان تغییر نام یافت و در سال ۱۳۸۸ نیز به نام کنونی یعنی شهید سرلشکر علیرضا اشرف گنجویی نامگذاری گردید.[3]

در بهمن ماه سال ۱۳۵۹ گردان رزمی ۸۰۸ پیاده با تجهیز کامل در تاریخ شانزدهم مهر ۱۳۶۲ با استعداد ۶۷ نفر کارکنان پایور، ۱۴ نفر افسر وظیفه و ۷۰۰ نفر سرباز به فرماندهی سرهنگ عاقبتی به جبهه‌ها اعزام نماید و پس از استقرار در پادگان دوکوهه شهرستان اندیمشک مأموریت رزمی خود را، تحت امر لشکر ۲۱ به فرماندهی سرتیپ۲ حسین حسنی سعدی (که آن زمان سرهنگ بود)[4] در منطقه عملیاتی تپه سبز آغاز نمود و جمعاً در طول جنگ از این مرکز ۵۷ نفر کشته شده‌اند.[3] مرکز آموزش ۰۵ کرمان در دوران جنگ ایران و عراق با آموزش بیش از ۱۹۰ هزار نفر سرباز و اعزام آنها یکی از فعال‌ترین مراکز آموزش رزم مقدماتی بود.[5]

هرچند این مرکز به عنوان یکی از سخت‌ترین موقعیت‌ها برای گذراندن دورهٔ آموزشی خدمت سربازی، از نظر برخی سربازان پادگان ۰۵ کرمان و در واقع به مثابهٔ یک کابوس تعبیر می‌شود.[6] لیکن فرمانده سابق این مرکز سرهنگ سعید عسکری در مصاحبه ای در سال ۹۳ انجام داد[1] شرایط کنونی آن مرکز را با گذشته بسیار متفاوت خواند و گفت: «وقتی مشمولان وارد پادگان می‌شوند فرمانده و هیئت رئیسه به استقبال سرباز می‌روند تا ذهنیت و استرس او کاهش یابد، سپس راهنمایی می‌شود، کار پذیرش را انجام می‌دهیم و سرباز در یگان تقسیم و دو، سه روز بعد وارد آموزش می‌شود» همچنین در خصوص ذهنیت افراد توضیح داد: «توجه داشته باشید مرکزی که ۳۰ یا ۴۰ سال به سختگیری معروف بوده با یکی دو سال نمی‌توان این ذهنیت را مثبت کرد و زمانبر است ما اکنون تمام امکاناتی را که در مرکز داریم پای کار می‌آوریم تا سرباز ضمن آموزش نظامی، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی قوی شود و درس زندگی به او می‌دهیم. سربازی که از اینجا بیرون می‌رود دیگر آن ذهنیت منفی را ندارد بلکه ایمان دارد در دو سال خدمت سربازی دین خود را به کشورش ادا می‌کند و در کنار آن درس زندگی و روی پای خود ایستادن را نیز می‌آموزد.»

== سانحه

از جمله امکانات این پادگان مرکز سواد آموزی آن است که از سال ۱۳۶۱ تاکنون، بیش از ۸ هزار نفر از جوانان کم‌سواد یا بی‌سواد کشور در مدرسه سرباز پادگان تحصیل کردند. امکاناتی ازجمله فروشگا فرهنگی، آبمیوه و بستنی فروشی، رستوران و کبابی، ساندویچی و میوه فروشی، فروشگاه مجهز تعاونی ۸۰۸ و بوفه‌های متعدد (برای هر گردان به صورت مجزا) و… ازجمله امکانات موجود در این پادگان می‌باشد،[7]