محی‌الدین حائری شیرازی

محمدصادق (محی‌الدین) حائری شیرازی (زادهٔ ۱۲ بهمن ۱۳۱۵ در شیراز – درگذشته ۲۹ آذر ۱۳۹۶ در قم[1]) روحانی شیعه ایرانی، عضو سابق مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه سابق شیراز بود.

محی‌الدین حائری شیرازی
اطلاعات شخصی
زاده
محمدصادق (محی‌الدین)
حائری شیرازی

۱۲ بهمن ۱۳۱۵
شیراز، ایران
وبگاهhttp://www.haerishirazi.com/

تحصیل

دورهٔ سطح را ابتدا در مدرسهٔ منصوری و مدرسهٔ سید علاءالدین حسین و سپس مدرسه آقاباباخان طی نمود. در این دوره از محضر درس فقیهانی چون بهاءالدین محلاتی و محمدعلی موحد شیرازی بهره برد و دورهٔ سطح را با روزی ده ساعت درس، در طی سه سال به پایان رساند. وی پس از فراغت از دروس سطح، برای ادامه تحصیلات حوزوی به قم رفت. سپس شش ماه در درس قضای سید حسین طباطبایی بروجردی شرکت جست و پس از فوت وی در نزد استادانی مانند سید روح‌الله خمینی، سید محمد محقق داماد و محمدعلی اراکی حاضر شد.[2]

تدریس

حائری شیرازی از سال ۱۳۴۲ به بعد در مسجد شمشیرگرهای شیراز جلساتی برای جوانان دبیرستانی و دانشجو تشکیل داد. وی از سال ۱۳۵۰ به‌طور متناوب بین قم و شیراز رفت‌وآمد داشت و در مدرسه حقانی به تدریس می‌پرداخت.

از شاگردان وی از اول انقلاب تاکنون می‌توان آقایان صدیقی، فلاح زاده، نواب حجازی، محسنی اژه ای، مصلحی، مبشری عارف نام برد.

اتهام فساد مالی

به گفته دویچه‌وله، عبدالله شهبازی تعدادی از مقامات جمهوری اسلامی از جمله حائری شیرازی را به فساد مالی، رانت‌خواری و زمین‌خواری متهم کرد.[3][4]

مبارزات

حائری در رابطه با ایام بازداشتش این‌گونه نقل می‌کند:

«در سنهٔ ۱۳۵۲ یا ۱۳۵۴ روزی در زندان چشم‌هایم را بسته بودند و دوره بازجویی طولانی داشتم که در آن روزهای خاص شبی حالم خیلی سخت بود. مجلسی را دیدم که امام خمینی در آنجا درس می‌دادند و صحبت می‌کردند و روحانیون هم زیاد بودند. سیدی وارد شد، امام جلوی او راست‌قامت روی منبر ایستاد و سه بار گفت: الامان، الامان، الامان یا صاحب‌الزمان! من متوجه شدم وجود مقدس امام زمان بوده. از فردای آن شب روش بازجویی عوض شد. یکی از صلحا گفت که امام برایت امان گرفته‌است. این خیلی مقام است که امام واسطهٔ فیض می‌شود. این، معنی نیابت است. معنی این است که بین امام و امت حائل است و امت از این طریق به امامش می‌رسد»[5]

خمینی در نامه‌ای نیز که از پاریس برای سید مرتضی پسندیده ارسال کرده، چنین می‌نویسد:

«... رسیدگی بعضی زندانیان و احوال‌پرسی از خودشان یا اقوامشان لازم است مثل آقای دستغیب و آقای حائری شیرازی و از این قبیل اشخاص …»[6]

او در بهار ۱۳۵۱ مدتی به شهر فومن تبعید شد و در منزل خواهر محمدتقی بهجت اتاق کوچکی گرفت و این دوران را با همسر و فرزندان و صاحب‌خانه‌اش گذراند.

دیدگاه‌ها و مواضع

حائری در کتاب خود پول رایج جهانی و احیای پول اسلام، به ذکر ۱۰ مورد از تناقضات و مشکلات اساسی پول فعلی که مبتنی بر اعتبار است اشاره کرده و در کتاب دیگرش در اسلام پول نباید کار بکند جایگزینی را برای پول رایج پیشنهاد می‌کند. به عبارت دیگر این دو کتاب مکمل یکدیگر هستند.

در بخش‌هایی از این دو کتاب آمده‌است:

«پول در جامعه مانند جریان خون در بدن است. همانگونه که خون بدون اینکه مصرف شود تمام اعضا و بافتها را به عدالت تغذیه می‌کند و به حرکت و زایش می‌کشاند، پول نیز در جامعه بدون اینکه مصرف شود باید به عدالت از کانال طرح‌ها و برنامه‌ها به اعضای جامعه برسد و آن‌ها را به تولید و خدمات‌رسانی بکشاند. وی در این کتاب تأکید کرده‌است، پول رایج جهانی ملازم با رباست و قانون بانکداری بدون ربا استثناء از قانون حاکم بر بانکداری نیست. با تصویب قانون بانکداری بدون ربا قبول کردیم که از ندار بگیریم و به دارا بدهیم تا فاصله آن‌ها روز به روز بیشتر شود! … ربا جزء لاینفک پول اعتباری است و بانکداری بدون ربا چیزی جز پذیرش بی‌ثباتی پول اعتباری و پذیرش بهره و تسلیم در برابر آن نیست. … باید پول اسلام را احیا کنیم؛ پول ثابت، اولین چیزی است که باید به عنوان بستر ممنوعیت ربا و رواج قرض‌الحسنه جا انداخته شود.»

مسئولیت‌ها

او پس از پیروزی انقلاب مدتی به تدریس در دانشکده الهیات پرداخت و در اولین دورهٔ مجلس شورای اسلامی از سوی مردم شیراز به مجلس راه یافت. در نیمه‌های این دوره با کشته‌شدن سید عبدالحسین دستغیب از سوی سید روح‌الله خمینی طی حکمی نخست به امامت جمعه و سپس به نمایندگی ولی فقیه در استان فارس انتخاب شد.[7]وی در دوره اول و دوم مجلس خبرگان رهبری به نمایندگی از مردم استان فارس به مجلس خبرگان راه یافت و پس از درگذشت سید روح‌الله خمینی به عنوان اولین مخالف شورایی شدن رهبری سخنانی را در این مجلس ایراد کرد که در نهایت به انتخاب سید علی خامنه‌ای به رهبری منجر گردید.

کناره‌گیری از انتخابات خبرگان

وی برای دوره اخیر خبرگان (دورهٔ پنجم: ۱۳۹۴) نامزد شد اما در میانه انتخابات کناره گرفت. علت این کناره‌گیری به دلیل حمایت نکردن جامعتین عنوان شده بود.[8]

درگذشت

محمدصادق حائری شیرازی ظهر چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۶ (۱ ربیع‌الثانی ۱۴۳۹ قمری) در سن ۸۱ سالگی درگذشت و در ۳۰ آذر ۱۳۹۶ در قم تشییع و پس از اقامه نماز توسط موسی شبیری زنجانی در حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد.[9][10]

آثار

کتب

از وی بیش از بیست کتاب منتشر شده‌است که برخی از آن‌ها عبارتند از:

  • مثلها و پندها (در ۸ جلد)
  • پول رایج جهانی و احیای پول اسلام
  • در اسلام پول کار نمی‌کند
  • ولایت فقیه
  • نماز
  • در سایه سار وحی
  • انسان الهی
  • سیری در آفاق نور
  • انسان‌شناسی
  • تفسیر سوره حمد
  • علم و دین
  • تفکر
  • اخلاق در اسلام
  • اخلاق اسلامی
  • درس سحر (شرح ابیات حافظ)
  • راه رشد
  • تبلیغ در جبهه
  • جاری حکمت
  • با علی در صحرا
  • تمثیلات
  • تربیت دینی کودک
  • حافظ سر
  • رمز دوام پیوند یا آداب همسرداری
  • مقدمه‌ای بر علوم انسانی، ۱۳۶۳
  • نکته‌ها
  • الولایه
  • بحثی دربارهٔ جامعه‌شناسی اسلامی، ۱۳۷۰

منابع

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به محی‌الدین حائری شیرازی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ محی‌الدین حائری شیرازی موجود است.
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: رده:محی‌الدین حائری شیرازی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.