محمد ایوب خان

غازی محمد ایوب خان (۱۸۵۷ – ۷ آوریل ۱۹۱۴) که همچنین با القاب فاتح میوند یا شاهزاده چارلی افغانستان نیز شناخته می‌شود، امیر افغانستان از ۱۲ اکتبر ۱۸۷۹ تا ۳۱ مه ۱۸۸۰ و حاکم ولایت هرات بود.[2][3] او رهبری نیروهای افغانستان را در جنگ دوم افغان و انگلیس بر عهده داشت و نیروهای انگلیسی را در پیکار میوند شکست داد. در پی شکست ایوب خان در جنگ قندهار، او از سلطنت خلع و به هند بریتانیا تبعید شد؛ گرچه که به ایران فرار کرد. ایوب خان پس از مذاکره با مورتیمر دیورند، سفیر بریتانیا در تهران، به مستمری‌بگیر راج بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۸۸۸ به هند سفر کرد و تا مرگش در سال ۱۹۱۴ در لاهور پنجاب اقامت داشتن.[1] او در پیشاور دفن شد و تا زمان مرگ دارای ۱۱ زن، پانزده پسر و ده دختر بود.[4] یکی از نوه‌های او به نام سردار حسام محمود الافندی سرتیپ نیروی زمینی پاکستان بود.

محمد ایوب خان
امیر افغانستان
غازی محمد ایوب خان
امیر افغانستان
سلطنت۱۲ اکتبر ۱۸۷۹ – ۳۱ مه ۱۸۸۰
پیشینمحمدیعقوب خان
جانشینعبدالرحمن‌خان
زاده۱۸۵۷
کابل، افغانستان
درگذشته۷ آوریل ۱۹۱۴ (۵۶−۵۷ ساله)
لاهور، هند بریتانیا[1]
آرامگاه۱۹۱۴
نام کامل
محمد ایوب خان
دودمانبارک‌زایی
پدرشیرعلی خان
مادرمومند

او در افغانستان به عنوان «قهرمان ملی افغانستان» شناخته می‌شود.[4]

منابع

  1. Dupree, Louis (Jul 14, 2014). Afghanistan. Princeton University Press. p. 418. ISBN 978-1-4008-5891-0.
  2. Hamid. "Afghanistan Monarchs". afghanistantourism.net. Archived from the original on 2012-03-27. Retrieved 2011-07-14.
  3. Wahid Momand. "Leaders". Afghanland.com. Archived from the original on 2011-07-09. Retrieved 2011-07-14.
  4. various. "Cities". The Columbia Encyclopedia, 6th ed.
Sources
Attribution

 Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Ayub Khan". دانشنامه بریتانیکا (11th ed.). انتشارات دانشگاه کمبریج.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ محمد ایوب خان موجود است.
عنوان سلطنتی
پیشین:
یعقوب خان
بارک‌زایی
امیرهای افغانستان

۱۲ اکتبر ۱۸۷۹ – ۳۱ مه ۱۸۸۰
پسین:
عبدالرحمن‌خان
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.