امان‌الله شاه

شاه امان‌الله خان ( غازی امان‌الله خان) سومین پسر حبیب‌الله خان فرمانروای افغانستان از دودمان بارکزایی بود. اصلاحات شاه امان‌الله خان که در سال ۱۹۲۳ در زمینه‌های اجتماعی انجام شد به واکنش عناصر سنتی و محافظه‌کار منجر شده و پس از یک جنگ داخلی، در سال ۱۹۲۹ او به کناره‌گیری از سلطنت وادار شد. با استعفای امان‌الله خان و جانشینی وی توسط معین السلطنه عنایت‌الله خان (۱۴ ژانویه) و استعفای سردار عنایت‌الله خان (۱۷ ژانویه)، حبیب‌الله کلکانی که به کابل حمله کرده‌بود ارگ شاهی را تصرف کرد.[1]

شاه امان‌الله خان
شاه افغانستان، غازی
امان‌الله خان
سلطنتاز ۲۸ فوریه ۱۹۱۹ - ۱۴ ژانویه ۱۹۲۹
پیشینحبیب‌الله شاه
جانشینعنایت‌الله شاه
زاده۱۲خُرداد/جوزا ۱۲۷۱
۱ ژوئن ۱۸۹۲
پغمان، افغانستان
درگذشته۵ اُردیبهشت/ثور ۱۳۳۹
۲۵ آوریل ۱۹۶۰ (۶۷ سال)
زوریخ، سویس
همسر
دودمانسلسله بارکزایی
پدرحبیب‌الله شاه
مادرسرور سلطانه بیگم
دین و مذهباسلام / مسیحی کاتولیک

پیشینه

پس از اینکه در فوریهٔ ۱۹۱۹ م. حبیب‌الله خان کشته شد، با اینکه پسر بزرگش عنایت‌الله ملقب به معین‌السلطنه به جانشینی او تعیین شده بود، برادرش نصرالله خان خود را شاه و جانشین برادر خواند، ولی امان‌الله با این عنوان که معین‌السلطنه از حق خود صرف نظر کرده‌است، از کابلی‌ها برای خود بیعت گرفت و با مساعدت مردم و عده‌ای از بزرگان، دست عمویش را از امارت کوتاه کرد و در ۱۹۱۹ م. با قشون سرحدی هندوستان جنگید. این جنگ که معروف به جنگ استقلال است و سومین جنگ افغانستان با انگلستان بود، به پیمان راولپندی (اوت ۱۹۱۹ م) منجر شد که به موجب آن، انگلستان از امتیازات خود چشم پوشید و افغانستان مستقل شد.

دولت امان‌الله خان در سال ۱۹۲۰ میلادی پیمان دوستی با شوروی (۲۸ فوریه) و سپس با ایتالیا (۲ ژوئن) و ایران امضا کرد. در افغانستان در زمان شاهی او یعنی در سال ۱۹۲۲ جایگزینی تقویم هجری شمسی به جای هجری قمری انجام شد. امان‌الله خان در سال ۱۹۲۱ م. پیمانی با دولت شوروی بست و امتیاز خط تلگرافی کوشک هرات، قندهار و کابل را به روسیه داد.

در ماه مه سال ۱۹۲۴ ملا عبدالله مشهور به ملای لنگ در خوست علیه امیر امان‌الله خان شورید. رهبران قیام خوست در ۳۰ ژانویه ۱۹۲۵ دستگیر شدند. در سال ۱۹۲۶ سلطنت مشروطه اعلام کرد و خود را شاه خواند. او در ۱۰ دسامبر ۱۹۲۷ سفری ۶ ماهه را به کشورهای آسیایی، اروپایی و آفریقایی آغاز کرد و در سال ۱۳۰۷ ه‍.ش از راه ایران به افغانستان بازگشت و دست به اقدامات اصلاحی زد و مدارس بسیاری در کابل و نقاط دیگر مملکت تأسیس و متخصصانی از خارج استخدام کرد و در کابل علاوه بر مدارس حبیبیه و حربیهٔ سابق مدارس عالی دیگری زیر نظر معلمان فرانسوی و آلمانی بنیاد نهاد و یک دسته محصل به خارج کشور گسیل داشت.

وی به تعلیم زنان اهمیت داد و مدرسه‌ای به نام مکتب مستورات در کابل دایر کرد و دسته‌ای از دوشیزگان را برای تحصیلات عالی به اروپا فرستاد.

چون اقدامات اصلاحی وی با تندروی‌هایی همراه بود و با روحیهٔ مردم ایل‌نشین و متعصب افغانستان سازگاری نداشت، حبیب‌الله کلکانی بر او شورید و او را مجبور به استعفا کرد. امان‌الله خان پس از استعفا به ایتالیا رفت و در آنجا ساکن شد.

وی در ۲۵ آوریل ۱۹۶۰ در زوریخ سویس درگذشت. جنازه‌اش به جلال‌آباد انتقال داده شد و در جوار پدرش به خاک سپرده شد.

دشمنی دولتی با او

در سال ۱۳۰۸ خورشیدی (۱۹۲۹ م) پس از جنگ داخلی و سلطنت حبیب‌الله کلکانی، پادشاهی افغانستان به یک شاخه دیگر قوم محمدزائی رسید که از فرزندان سردار یحیی خان بودند و رئیس ایشان محمد نادر شاه بود که در همان سال به سلطنت رسید. در عهد سلطنت نادری، دشمنی دولتی و رسمی در برابر پادشاه پیشین، شاه امان‌الله خان (که در ایتالیا بود) به جایی رسید که حتی کسی جرأت نمی‌کرد نام او را بر زبان آورد. این وضع پس از ۱۳۱۲ (۱۹۳۳ م) یعنی سال کشته‌شدن نادرشاه؛ تا سال‌های درازی ادامه یافت. امان‌الله‌خان در سوئیس درگذشت و پیکر او را برای دفن به افغانستان آوردند. نخستین بار در سال ۱۳۴۸ (۱۹۶۹ م) محمد ظاهرشاه هنگام بزرگ‌داشت چهل سال استقلال افغانستان در بیانیهٔ جشن استقلال نام شاه امان‌الله‌خان را در بیانات خویش به نیکویی یاد کرد. پس از کودتای کمونیستی ۱۳۵۷ (۱۹۷۸ م) و آغاز حکومت مجاهدین در ۱۳۷۱ (۱۹۹۲ م) سخن گفتن دربارهٔ امان‌الله‌خان آزاد شد.[2]

ادعای تغییر دین

بنابر ادعای روزنامه‌ای به نام آگوستنین و روزنامه نیویورک تایمز که در سال ۱۹۲۹ منتشر شده‌است، امان‌الله شاه و همسر وی ثریا طرزی هنگامی‌که در تبعید به‌سر می‌بردند به دین مسیحیت و مذهب کاتولیک گرویدند.[3][4]

منابع
  1. پژوهشگر، بصیر احمد حسن‌زاده نویسنده و. «هشتادمین سالروز پادشاهی حبیب‌الله کلکانی». BBC Persian. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۵-۱۶.
  2. روان فرهادی، عبدالغفور: کتابی دربارهٔ عهد امانی افغانستان (۱۹۱۹–۱۹۲۹). در نشریه: «ایران‌شناسی» بهار ۱۳۸۰ - شماره ۴۹. ص۱۶۶.
  3. «Amanullah and His Queen Become Catholics; Converted During Exile by an Italian Jesuit». www.nytimes.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۱۹.
  4. «Augustinian, 28 September 1929 — Michigan Newspaper Collection». digmichnews.cmich.edu. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۱۴.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.