محمدحسین کشمیری

محمد حسین کشمیری ملقب به «زرین‌قلم» و «جهانگیر شاهی»[1] از خوشنویسان هندی و نستعلیق‌نویسان اواخر سده دهم و اوایل سده یازدهم هجری است او به دربار اکبرشاه (۱۵۵۶-۱۶۰۵م/۹۶۴-۱۰۱۴ه‍.ق) بزرگترین پادشاه گورکانی هند راه یافت و از ملازمان او بود.[2] اکبر شاه به وی خطاب «زرین رقم» اعطا نمود.[3] محمد حسین کشمیری عهد جهانگیر[4] (۱۶۰۵-۱۶۲۷م/۱۰۱۴-۱۰۳۷ه‍.ق) و شاه‌جهان (۱۶۲۷-۱۶۵۸م/۱۰۳۷-۱۰۶۹ه‍.ق) را نیز درک کرد و جهانگیر به او لقب «جهانگیرشاهی» داد.

محمد حسین کشمیری از شاگردان عبدالعزیز بوده است.[2] او را از جمله شاگردان میرعلی هروی نیز ذکر کرده‌اند.[5]


پانویس

  1. فضایلی ۴۷۸
  2. شکیباپور ص ۵۳
  3. شهریار نقوی، صفحه ۴۹ تا ۵۶
  4. محمد عبدالله جغتائی
  5. فضایلی ۴۷۸

منابع


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.