محاصره اورشلیم (۷۰ میلادی)

تنگنای اورشلیم در سال ۷۰ میلادی رویدادی سرنوشت ساز در نخستین جنگ یهودیان و رومیان بود که در آن ارتش روم شهر اورشلیم را تصرف کرد و هم شهر و هم پرستش‌گاه آن را ویران کرد. ارتش روم، به رهبری امپراتور آینده تیتوس و با همراهی فرمانده دوم، تیبریوس ژولیوس الکساندر، شهر اورشلیم را که از سال ۶۶ میلادی زیر کنترل شورشیان یهودی بود و پس از شورش‌های سال ۶۶ اورشلیم، زمانی که دولت موقت یهود در اورشلیم تشکیل شد، محاصره و فتح کرد.

تنگنای اورشلیم
بخشی از نخستین جنگ یهود-روم

پیشروی ارتش رومی در زمان تنگنا
تاریخ۱۴ آوریل – ۸ سپتامبر ۷۰
(۴ ماه، ۳ هفته و ۴ روز)
مکاناورشلیم، Judea
۳۱°۴۶′۴۱″ شمالی ۳۵°۱۴′۹″ شرقی
مختصات: ۳۱°۴۶′۴۱″ شمالی ۳۵°۱۴′۹″ شرقی
نتیجه

پیروزی مهم رومیان

تغییرات
قلمرو		 بازیابی قدرت رومیان بر اورشلیم
طرفین درگیر
 امپراتوری روم

Remnants of the Judean Provisional Government

 Zealots
فرماندهان و رهبران
تیتوس
وسپاسیان		 Simon Bar Giora  John of Gischala (اسیر)
Eleazar ben Simon †
قوا
۷۰۰۰۰ ۲۰۰۰۰-۱۵۰۰۰ ۱۰۰۰۰
تلفات
نامعلوم ۲۰۰۰۰-۱۵۰۰۰۰ ۱۰۰۰۰

تنگنای شهر در ۱۴ آوریل ۷۰ م، سه روز قبل از آغاز عید فصح در همان سال آغاز شد.[1][2] این تنگنا حدود چهار ماه به طول انجامید و در اوت ۷۰ م در تیشا بئاو با آتش زدن و تخریب پرستش‌گاه دوم به پایان رسید.[3] سپس رومی‌ها وارد شهر سفلی شدند و آن را غارت کردند. طاق تیتوس، که هنوز در رم پابرجاست، در یادبود این فتح ساخته شده‌است. فتح شهر تقریباً در ۸ سپتامبر ۷۰ م به پایان رسید.

یوسف فلاوی، تاریخ تنگنا را در سال دوم وسپاسیان[4] که مربوط به سال ۷۰ گاهشماری دوران مشترک است، می‌داند.

در هنرهای پسین

جنگ در یهودیه، به ویژه تنگنا و ویرانی اورشلیم، طی سده‌ها الهام‌بخش نویسندگان و هنرمندان بوده‌است. برخی از این آثار هنری عبارت‌اند از:

  • تنگنای اورشلیم شعر سده چهاردهم انگلیسی.[5]
  • نقاشی ویرانی پرستش‌گاه اورشلیم توسط نیکولاس پوسین (۱۶۳۷). روغن روی بوم، ۱۴۷ × ۱۹۸٫۵ سانتی‌متر. موزه Kunsthistorisches، وین.
  • نابودی اورشلیم توسط تیتوس نقاشی ویلهلم فون کولباخ (۱۸۴۶). روغن روی بوم. تصویری تمثیلی از ویرانی اورشلیم، که به طرز چشمگیری متمرکز بر چهره کاهن اعظم است.[6]
  • تنگنا و ویرانی اورشلیم توسط رومیان تحت فرماندهی تیتوس نقاشی دیوید رابرتز (۱۸۵۰). روغن روی بوم، سوزاندن و غارت اورشلیم توسط ارتش روم تحت فرماندهی تیتوس را به تصویر می‌کشد.[7]
  • تخریب پرستش‌گاه اورشلیم نقاشی فرانچسکو هایز (۱۸۶۷). روغن روی بوم. تخریب و غارت پرستش‌گاه دوم توسط ارتش روم را به تصویر می‌کشد.[8]

منابع
  1. Schäfer, Peter (2003). The History of the Jews in the Greco-Roman World: The Jews of Palestine from Alexander the Great to the Arab. Conquest Routledge. p. 129–130. ISBN 978-1-134-40317-2.
  2. War of the Jews Book V, sect. 99 (Ch. 3, paragraph 1 in Whiston's translation); dates given are approximations since the correspondence between the calendar Josephus used and modern calendars is uncertain.
  3. The destruction of both the First and Second Temples is still mourned annually during the Jewish fast of Tisha B'Av.
  4. The Jewish War 6:4
  5. Livingston, Michael (2004). "Introduction". Siege of Jerusalem. TEAMS Middle English Texts. Kalamazoo, Michigan: Medieval Institute Publications. Retrieved 28 August 2018.
  6. Zissos, Andrew (31 December 2015). A Companion to the Flavian Age of Imperial Rome. Wiley. p. 493. ISBN 978-1-118-87817-0. Retrieved 28 August 2018.
  7. "David Roberts' 'The Siege and Destruction of Jerusalem by the Romans Under the Command of Titus, A.D. 70'". Jerusalem: Fall of a City—Rise of a Vision. University of Nottingham. Retrieved 28 August 2018.
  8. McBee, Richard (8 August 2011). "Mourning, Memory, and Art". Jewish Ideas Daily. Retrieved 28 August 2018.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.