متوسط هزینه دلاری
استراتژی میانگین گیری، (به انگلیسی: Dollar cost averaging) فرآیندی است که سرمایهگذار طبق یک زمانبندی خاص، علیرغم پایین آمدن قیمت سهام، مبلغ ثابتی را به خرید آن اختصاص میدهد. اگر قیمت سهام پایین آمده باشد، سرمایهگذار قادر به خرید تعداد بیشتری سهام خواهد شد و در حالت عکس یعنی زمانی که قیمت سهام بالا رفته باشد، تعداد کمتری را خواهد خرید و در نتیجه انجام این کار، قیمت تمام شده هر سهم، کمتر از قیمت میانگین تمامی خریدها، خواهد بود. چرا که در قیمتهای پایینتر، سرمایهگذار، تعداد زیادی از سهام را خریداری کردهاست.
روش میانگین گیری باعث کاهش ریسک نسبت به زمانی خواهد شد، که مبلغ کلانی در یک زمان نادرست، به سرمایهگذاری اختصاص داده شود.[1][2][3][4]
جستارهای وابسته
منابع
- "Financial Risk: Definition". Investopedia. Retrieved October 2011. Check date values in:
|accessdate=
(help) - "In Wall Street Words". Credo Reference. 2003. Retrieved October 2011. Check date values in:
|accessdate=
(help) - McNeil, Alexander J.; Frey, Rüdiger; Embrechts, Paul (2005). Quantitative risk management: concepts, techniques and tools. Princeton University Press. pp. 2–3. ISBN 978-0-691-12255-7.
- Horcher, Karen A. (2005). Essentials of financial risk management. John Wiley and Sons. pp. 1–3. ISBN 978-0-471-70616-8.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Dollar cost averaging». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ مارس ۲۰۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.