مبانی نظریه مشروطهخواهی
مبانی نظریهٔ مشروطهخواهی موسوم به نظریهٔ حکومت قانون در ایران عنوان بخش دوم از جلد دوم و واپسین جلد تا کنون منتشر شده از مجموعهٔ تأملی دربارهٔ ایران است. طباطبایی در این کتاب به پدیدار شدن آگاهی نوآیین و تکوین نطفه آگاهی ملی بر اثر بحران خودکامگی در زمان ناصرالدین شاه قاجار، پیدایی روشنفکران در افق بحثهای نظری، و مطرح شدن بحثهای نو در اصلاح دینی، اندیشهٔ حقوقی، سیاسی، اقتصادی میپردازد. همچنین به بررسی نظریهٔ مشروعهخواهی و مشروطهخواهی در میان اهل دیانت میپردازد.[1] در آخر نیز بحثی در مورد مفهوم سنت و تحولات آن در این دوره میکند.
نویسنده(ها) | جواد طباطبایی |
---|---|
کشور | تبریز |
زبان | فارسی |
ناشر | ستوده |
فهرست کتاب
- اختصارات
- درآمد
- فصل نخست: بحران خودکامگی و بسط آگاهی نوآیین
- فصل دوم: بحران آگاهی و پدیدار شدن مفاهیم نوآیین
- فصل سوم: نظریهٔ اصلاح دینی
- فصل چهارم: نخستین رساله در اصلاح نظام حقوقی
- فصل پنجم: دیدگاههای نو در اندیشهٔ سیاسی
- فصل ششم: دیدگاههای نو در اندیشهٔ اقتصادی
- فصل هفتم: نظریهٔ مشروعهخواهی اهل دیانت
- فصل هشتم: نظریهٔ مشروطهخواهی اهل دیانت
- فصل نهم: میرزای نائینی و نظریهٔ مشروطیت ایران
- خاتمه: تجدید مطلعی در مفهوم سنت
- کتابشناسی
- نمایهٔ نامها
- نمایهٔ کتابها
- نمایهٔ مفاهیم
منابع
- «بنیاد فرهنگی دکتر فریبرز بقایی برای روشنگری». بایگانیشده از اصلی در ۱۴ مارس ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ فوریه ۲۰۱۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.