ابن خلدون و علوم اجتماعی
ابن خلدون و علوم اجتماعی: وضعیت علوم اجتماعی در تمدن اسلامی کتابی است از جواد طباطبایی که در رد کسانی که ابن خلدون را بنیان‌گذار علوم اجتماعی می‌دانند، نوشته شده است. در این دفتر کوشش شده است تا برخی از وجوه معرفت و روش‌شناسی علوم اجتماعی جدید در مقایسه با مبانی معرفتی فرهنگ و تمدن اسلامی مورد بررسی قرار گیرد و از این حیث نخستین تحقیق مستقلی است که پرسش از مبانی معرفتی علوم اجتماعی جدید را در تمایز آن با اندیشهٔ «اجتماعی» اندیشمندان اسلامی و به ویژه ابن خلدون طرح می‌کند.[1] محمدعلی مرادی نیز معتقد است، «مفهوم Society (جامعه) در معنای فعلی، نزد علمای یونانی و در سنت اسلامی مسئله‌ای نبوده که موضوع فلسفه قرار گیرد» و از این رو نمی‌توان کار ابن خلدون را جامعه‌شناسی دانست.[2]
| نویسنده(ها) | جواد طباطبایی |
|---|---|
| کشور | تهران |
| زبان | فارسی |
| ناشر | طرح نو، ثالث |
فهرست کتاب
- پیشگفتار
- گفتار در روش
- ابن خلدون و سنت
- مبانی کلامی اندیشهٔ اجتماعی ابن خلدون
- دربارهٔ «جامعه‌شناسی» فیلسوفان دورهٔ اسلامی
- نظریهٔ اجتماعی ابن خلدون
- دربارهٔ بنیاد نظری علوم اجتماعی
- نظریهٔ عدالت در اندیشهٔ ابن خلدون
- نظریهٔ ابن خلدون دربارهٔ تجمل
- دربارهٔ نظریهٔ «اقتصادی» ابن خلدون
- خاتمه
منابع
- ابن خلدون و علوم اجتماعی، جواد طباطبایی، ۱۳۷۴، پشت جلد.
- نقد و بررسی کتاب ابن خلدون و علوم اجتماعی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.