مؤیدالدوله

بویهٔ دیلمی ملقب به مؤیدالدوله و مُکَنّیٰ به ابومنصور پسر سوم رکن‌الدوله حسن و از امیران آل بویه در ری، همدان و اصفهان بود. وی در این دوران از مشورت‌های وزیر با کفایت خود صاحب بن عباد بهره برد. دوران پادشاهی وی از ۳۶۶ تا ۳۷۲ ه‍.ق. از جانب عضدالدوله و پس از آن تا هنگام فوتش در ۳۷۳ ه‍.ق. به طور مستقل ادامه داشت.[1]

مؤیدالدوله ابومنصور بویهٔ دیلمی
سکهٔ مؤیدالدوله
امیر گرگان
سلطنت۹۸۱–۹۸۳ م.
پیشینسمت ایجاد نشده بود
جانشینفخرالدوله دیلمی
امیر طبرستان
سلطنت۹۸۰–۹۸۳ م.
پیشینسمت ایجاد نشده بود
جانشینفخرالدوله دیلمی
امیر ری (جبال)
سلطنت۹۷۷–۹۸۳ م.
پیشینفخرالدوله دیلمی
جانشینفخرالدوله دیلمی
امیر همدان
سلطنت۹۷۶–۹۸۳ م.
پیشینرکن‌الدوله دیلمی
جانشینفخرالدوله دیلمی
درگذشته۹۸۳ م.
نام کامل
لقب: مؤیدالدوله
کنیه: ابومنصور
نام کوچک:بویه
پدررکن‌الدوله دیلمی
دین و مذهباسلام شیعه

منابع

  1. «لغت‌نامهٔ دهخدا، مدخل «مؤیدالدوله»». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۷ مارس ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.