لیگ جهانی والیبال

مراسم اختتامیه و اهدای جوایز و مدال لیگ جهانی ۲۰۱۱

لیگ جهانی والیبال در سال ۱۹۹۰ به عنوان بخشی از یک برنامهٔ بازاریابی راه‌اندازی شد تا نشان متمایز فعالیت‌های فدراسیون جهانی والیبال در اواخر قرن گردد. ایدهٔ برگزاری لیگ جهانی این بود که با معرفی رقابت‌های سالیانه‌ای که تماشای آن‌ها برای مخاطبین در سراسر جذابیت داشته باشند، ورزش والیبال ارتقاء یابد. تا آن زمان رقابت‌های بین‌المللی والیبالی که تیم‌های برتر جهان درآنها حضور داشتند (مانند المپیک و قهرمانی جهان) در چرخه‌های چهارساله و با میزبانی یک کشور برگزار می‌شدند. در مقابل، لیگ جهانی به گونه‌ای طراحی شده بود که هر ساله برگزار گردد و میزبانی دورهٔ مقدماتی آن نیز به صورت چرخشی به شهرهای مختلف برگزار می‌رسید تا هر کشور بتواند در برخی از بازی‌ها میزبان باشد. استراتژی فدراسیون جهانی والیبال در نهایت با موفقیت روبه‌رو شد و در آغاز قرن جدید لیگ جهانی به عنوان یک رویداد بین‌المللی پراهمیت در ورزش والیبال جایگاه خود را تثبیت نمود. دست و دلبازی در اهدای جوایز نقدی، کاستی‌های پرستیژ و سنت این رقابت‌ها را در چشم فدراسیون‌های ملی جبران می‌نمود. از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۴ مجموع جوایز نقدی توزیع شده میان برندگان از ۱ میلیون به ۱۳ میلیون دلار رسید و در سال ۲۰۰۶ این رقم تا ۲۰ میلیون دلار پیش رفت. به دنبال موفقیت لیگ جهانی، فدراسیون جهانی والیبال در سال ۱۹۹۳ پروژهٔ خواهر آن به نام مسابقات جایزه بزرگ والیبال زنان را نیز افتتاح نمود که در آسیای شرقی با موفقیت همراه بود و تبدیل به رویدادی بسیار محبوب گشت اما در مقیاس جهانی به این میزان از محبوبیت دست نیافت.

در دهه ۹۰ ایتالیایی‌ها لیگ جهانی را تسخیر نمودند. در سه سال اول این رقابت‌ها تیم ایتالیا قهرمان شد. در سال ۱۹۹۳ برزیل با بهره‌گیری از امتیاز میزبانی مدال طلا را تصاحب نمود، اما ایتالیایی بلافاصله قهرمانی را پس گرفته و در سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ نیز به مدال طلا رسیدند.