لنبر

« لنبر در ارتفاع ۱۹۱۸ متری از سطح دریا در ۳۷ درجه و ۴۴ دقیقه و۴۵ ثانیه عرض شمالی و ۴۸ درجه و ۳۱ دقیقه و ۵ ثانیه طول شرقی در بلندی مابین دو رودخانه قرارگرفته است و ازسمت شمال به مصطفی لو و اوجغاز سفلی ، از سمت غرب به خداقلی قشلاقی ، از سمت جنوب غربی به نواشانق ، ازسمت جنوب به کلار ، غفورآباد و آق بولاغ و از سمت شرق به کلستان سفلی منتهی می شود.»[2].

«روستای لنبر بزرگترین وپرجمعیت ترین آبادی مناطق کرد کرمانج نشین شمال خلخال است که در سال ۱۳۶۶ به عنوان مرکزدهستان سنجبدشرقی تعیین شده است. فاصله روستای لنبر تا شهر خلخال حدود۲۰ کیلومتر است و اهالی آن به زبان کردی کرمانجی سخن می گویند.»[2].

« لنبر چنانچه گفته شد درفاصله دو رودخانه «کلارچایی» و «آرپاچایی» قرارگرفته است.واقع شدن در میان این دو رودخانه نسبتاً پرآب،روستای لنبر را از طبیعت سرسبز وزیبا وباغات نسبتاً وسیعی بهره مند ساخته وامکان اشتغال بعضی از افراد آبادی را در باغداری وتولیدمحصولات باغی فراهم آورده است. باغداری ، دامداری وکشاورزی از مشاغل رایج در آبادی است اما موقعیت خاص جغرافیایی و مراتع سرسبزو ییلاقی آن ، دامداری را به شغل غالب واصلی اهالی روستای لنبر تبدیل کرده است .علاوه بر باغداری ، دامداری ، کشاورزی ومشاغل مربوط به آن با توجه به مرکزیتی که روستای لنبر برآبادی های دهستان کرمانج نشین سنجبدشرقی دارد امکان اشتغال در بخش های مختلف اداری ، خدماتی ودادوستد نیز برای اهالی فراهم است. لنبر درسرشماری عمومی نفوس ومسکن سال ۱۳۸۵ دارای ۳۴۳ خانوار با ۱۴۹۸ نفر جمعیت بود که ۷۵۳ نفرآن مرد و۷۴۵ نفرزن بودند. لنبردر سرشماری سال ۱۳۹۰ دارای ۳۴۵ خانوار و بیش از ۱۳۰۰ نفر جمعیت بوده است.»[2].

«چشمه آب معدنی ای به نام «آوه کلیه» یا (آوه گئه ور)که به نام های مختلف آب کلیه لنبر ، آب کلیه کَلستان و آب کلیه حاجی آباد معرفی می شود در ییلاقات روستای لنبر در دامنه کوه [[تیلار واقع شده است. آب خنک وگوارای این چشمه که هم از روستای لنبر وهم از روستای کلستان سفلی قابل دسترسی است وبه زعم اهالی روستاهای مجاور ییلاق برای دفع سنگ کلیه مفید گزارش شده است. این چشمه در 10 کیلومتری روستای لنبر واقع شده است این چشمه از دیرباز به نام(آوه کلیه) که به زبان کرمانجی، همان معنی آب کلیه را دارد مشهور است.

« روستای لنبر در پهنه ای کوهستانی و کوه پایه ای در دامنه های غربی عجم کوه استقرار یافته است و آب و هوا آن به دلیل مجاورت با مرکز شهرستان خلخال تفاوت چندانی باآب وهوا واقلیم آن ندارد. زمستان های سرد و خشک کوهستانی با تابستانهای معتدل و ملایم و میزان بارش بالا ازمختصات آب وهوای آن است. جریان هوای شمال و شمال غربی که از مهر ماه شروع شده تا اواسط بهار ادامه می یابد موجب ریزش باران و حاکمیت هوای سرد در منطقه می گردد. جریان هوای گرم و خشک معمولاً از اواسط بهار شروع می شود و تا اواخر تابستان ادامه پیدا می کند. وجود دره های کوچک و بزرگ و رودخانه های دائمی موجب وفورآب درروستا گردیده است. آب آشامیدنی روستای لنبر توسط چشمه (بیشتردر بخش مرکزی روستا) و چاه تأمین می شود. آب چشمه بوسیله لوله ای به منبع آب روستا منتقل می شود و پس از ذخیره سازی درآن از طریق شبکه لوله کشی آب به منازل منتقل می شود.تأسیسات مربوط به آب شرب روستا تحت پوشش سازمان آب و فاضلاب روستایی است. فرسودگی شبکه های آبرسانی و کمبود آب شرب اهالی روستای لنبر را بویژه در فصل تابستان با مشکلات مختلفی مواجه می سازد. آب اراضی کشاورزی روستا از طریق آب رودخانه ها تأمین می شود.»[2].

« خیابان اصلی روستا که آسفالت هم می باشد از داخل روستا می گذرد وآن را به دوبخش تقسیم می کند. در پایین جاده و در سراشیبی آن بنای چهارگوش زیارتگاهی با سقف شیروانی به چشم می خورد. این زیارتگاه که در نزداهالی به امامزاده سیدمحمد معروف است دارای نمای سیمانی سفیدی با سقفی شیروانی است و به نظر می رسد که زمان زیادی از ساخت آن نمی‌گذرد و متعلق به دوران اخیر است. »[2].

« روستای لنبر به عنوان مرکزدهستان سنجبدشرقی از امکانات خدماتی متعددی برای پاسخگویی به اهالی آبادی های دهستان برخورداراست .امکانات تحصیلی در مقاطع مختلف ابتدایی ، راهنمایی و دبیرستان ، کتابخانه عمومی ، مکان ورزشی ، مسجد ، شورای اسلامی، مرکزخدمات کشاورزی ، شرکت تعاونی روستایی ، فروشگاه تعاونی ، دفترمخابراتی و دسترسی عمومی به اینترنت ، اتصال به شبکه سراسری برق ، آب آشامیدنی بهداشتی ، مرکز بهداشتی و درمانی ، پزشک ، دندانپزشک ، داروخانه و خانه بهداشت با خدمات بهورزی از جمله این امکانات می باشد. لنبر ازطریق جاده ای آسفالته به جاده اصلی اردبیل – خلخال وشبکه ارتباطی منطقه می پیوندد. کلنگ عملیات گازرسانی به روستای لنبر در سال 1393 به زمین زده شده است وکار شبکه گذاری آن ادامه دارد.»[2].

• فرهنگ آبادی های خلخال (خورش رستم، شاهرود، مرکزی و حومه کیانی ، داود. انتشارات محقق اردبیلی . 1394)