لاکی لوچانو

تصویب قانون منع فروش الکل یکی از بزرگترین اشتباه‌های دولت آن زمان ایالات متحده آمریکا بود. به دلیل گسترده بودن مرزهای ایالات متحده، قاچاق و حمل و نقل غیرقانونی الکل به صورت گسترده توسط باندهای خلافکار آغاز شد. با اجرا و تصویب قانون منع فروش الکل، باندهای مافیایی قدرتمند و ثروتمند زیادی به وجود آمدند. شهر نیویورک که به مرکز معاملات قاچاق الکل تبدیل شده بود بود، دو گنگستر به نام‌های سالواتوره مارانزانو (رئیس خانواده بونانو) و جوماسیرا (رئیس خانواده گنووسه و رئیس تمام روسا در آن سال‌ها) رهبری کارها را به دست گرفتند و وارد جنگ شدیدی که جنگ کاستلاماره نامیده می‌شود، بین سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ شدند. اما برنده تمام این جنگ‌ها کسی جز سالواتوره مارانزانو نبود. لوچیانو ابتدا وفاداری خود را به مارانزانو ثابت کرد اما با گذشت چهارماه، مارانزانو و افرادش به طرز مشکوکی کشته یا مفقود شدند. قاتل سالواتوره مارانزانو یعنی لوچیانوی خوش شانس، در سال ۱۹۳۱ ریاست مافیای ایالات متحده آمریکا را به دست گرفت. سپس بعد از این اتفاقات لوچیانو در کمیسیونی که کمیسیون مافیا نامیده می‌شد و خود آن را تأسیس کرده بود، به عنوان رئیس بزرگ مافیا انتخاب شد.[3]

لوچیانو یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین افراد در تقویت مافیای ایتالیایی آمریکایی بود اما هیچکس نتوانست مدرکی از او مبنی بر دست داشتن در جرم و جنایت به دست آورد. او قمارخانه‌های بیشماری در مکان‌های مهم ازجمله نیویورک ایالات متحده آمریکا ایجاد کرده بود. لوچیانو در سال ۱۹۳۶ به اتهام فحشا، قاچاق موادمخدر و پولشویی دستگیر شد و به ۳۰ تا ۵۰ سال حبس محکوم شد.

در پی جنگ جهانی دوم ؛ لوچیانو برای دولت ایالات متحده آمریکا بسیار مفید و حایز اهمیت بود.دولت ایالات متحده آمریکا از لوچیانو درخواست کرد تا با استفاده از نفوذ گسترده ای که در جزیره سیسیل ایتالیا در اختیار داشت اطلاعات مهم آن جا را در اختیار دولت قرار دهد.لوچیانو نقش پررنگی در پیاده شدن نیروهای چترباز و تفنگداران نیروی دریایی آمریکا در سیسیل و ایتالیا داشت.او از زندان معاون خود ویتو ژنوزه را به سیسیل فرستاد تا از آنجا جاسوسی کرده و اطلاعات مهم سیسیل را در اختیار آمریکا قراردهد. در ژوئیهٔ سال ۱۹۴۳ نیروهای نظامی آمریکا در جزیره سیسیل توانستند پیاده شوند.روی بدنه تانک‌ها و هواپیماهای آمریکایی مستقر درسیسیل، حرف انگلیسی «ال» نوشته شده بود که از حرف ابتدای نام لوچیانو گرفته شده بود و به مردم سیسیل و مناطق جنوب ایتالیا اطمینان می‌داد که از همکاری لوچیانو برخوردار هستند. بعد از جنگ جهانی دوم دولت آمریکا به دلیل خدمات لوچیانو، او را آزاد کرد و شرط کرد که دیگر لوچیانو و افرادش پابه آمریکا نمی‌گذارند. لاکی لوچیانو به جزیره سیسیل ایتالیا بازگشت و بار دیگر کنترل اوضاع را در دست گرفت و کمیسیون را قدرتمند ساخت و به فعالیت‌های جنایی خود ادامه داد.[4]