لانا دل ری

الیزابت وولریج گرنت (زاده ۲۱ ژوئن ۱۹۸۵) که با نام هنری لانا دل ری (به انگلیسی: Lana Del Rey) شناخته می‌شود، خواننده-ترانه‌پرداز اهل ایالات متحده آمریکا است. موسیقی او به‌خاطر سبک خاص و ویژگی فیلم نوار آن؛ مضامین غم و اندوه، عاشقانه غم‌انگیز، زرق و برق و سودازدگی؛ و توجه به جنبه‌های فرهنگ عامه، به ویژه دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ وابسته به آمریکا شناخته می‌شود.[1]

لانا دل ری
دل ری در سال ۲۰۱۹
نام در زمان تولدالیزابت وولریج گرنت
زادهٔ۲۱ ژوئن ۱۹۸۵ (۳۵ سال)
نیویورک، ایالات متحده آمریکا
دیگر نام‌ها
  • می جیلر
  • لیزی گرنت
محل تحصیلدانشگاه فوردهام (بی‌ای)
پیشهخواننده-ترانه‌پرداز
سال‌های فعالیت۲۰۰۵–اکنون
جایزه(ها)فهرست کامل
حرفه موسیقی
ژانر
ساز(ها)
  • آواز
ناشر(ان)
همکاری‌های مرتبط
وبگاهlanadelrey.com

دل ری زاده شهر نیویورک و بزرگ شده در بالاایالت نیویورک است، او ری در سال ۲۰۰۵ به شهر نیویورک بازگشت و کار بر روی موسیقی خود را آغاز کرد. به دنبال پروژه‌های متعدد از جمله اولین آلبوم استودیویی خود با عنوان لانا دل ری، موفقیت دل ری با ویدئوی ویروسی و انتشار اولین تک‌آهنگ خود با عنوان «بازی‌های ویدئویی» در سال ۲۰۱۱ حاصل شد.[2] او بعداً در همان سال قراردادی با اینترسکوپ رکوردز و پالیدور رکوردز امضا کرد. اولین آلبوم او زیر نطر ناشر با عنوان زاده‌شده برای مردن (۲۰۱۲)، با موفقیت بین‌المللی روبرو شد و باعث ایجاد ترانه برتر «اندوه تابستانی» در ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد و همچنین تک‌آهنگ‌های «جین آبی» و «زاده‌شده برای مردن» شد که در جدول‌های فروش بسیاری از منطقه‌های خارج از ایالات متحده قرار گرفت.[3] دل ری در سال ۲۰۱۲ ای‌پی بهشت را منتشر کرد. سال بعد، دل ری اقدام به ساخت فیلم کرد و در فیلم کوتاه موسیقی تروپیکو به نویسندگی و ایفای نقش پرداخت؛ او «جوان و زیبا» را به عنوان تک‌آهنگ اصلی فیلم درام عاشقانه گتسبی بزرگ (۲۰۱۳) منتشر کرد.

دل ری در سال ۲۰۱۴ سومین آلبوم خود را با نام خشونت افراطی منتشر کرد و به موفقیت بسیار خوبی دست یافت. آلبوم در صدر جدول فروش ایالات متحده قرار گرفت و باعث ایجاد تک آهنگ «ساحل غربی» شد. در همان سال، دل ری ترانه «چشمان بزرگ» را برای فیلم درام چشمان بزرگ ضبط کرد که نامزدی یک جایزه گلدن گلوب را به خود اختصاص داد. او آلبوم‌های ماه عسل را در سال ۲۰۱۵ و شهوت برای زندگی را در سال ۲۰۱۷ را منتشر کرد، که هر دو در صدر جدول فروش بیلبورد ۲۰۰ ایالات متحده آمریکا قرار گرفتند. ششمین آلبوم او، نورمن فاکینگ راک‌ول! (۲۰۱۹)، تحسین گسترده‌ای از منتقدان دریافت کرد و دو نامزدی جایزه گرمی، از جمله آلبوم سال را با نام خود ثبت کرد.[4] در سال ۲۰۱۹، دل ری تک‌آهنگ‌های «دواین تایم» و «مرا فرشته صدا نکن» را منتشر کرد که در تک‌آهنگ دومی با آریانا گرانده و مایلی سایرس برای موسیقی متن فیلم فرشتگان چارلی (۲۰۱۹) همکاری داشت. در سال ۲۰۲۰، دل ری اولین مجموعه شعر خود را با عنوان بنفشه روی چمن به پشت خم شد و همچنین یک آلبوم گفتاری همراه با آن منتشر کرد.

تا سال ۲۰۲۰، دل ری ۱۹٫۱ میلیون نسخه از آلبوم و بیش از ۱۳ میلیون از تک‌آهنگ‌هایش را در سراسر جهان به فروش رسانده‌است،[5][6] و صفحه‌های یوتیوب و ویوو او به‌صورت مشترک بیش از ۴٫۱ میلیار بازدید دارد.[7][8][9] از تمجیدهای او می‌توان به دو جایزه بریت، دو جایزه موسیقی ام‌تی‌وی اروپا، یک جایزه جایزه ستلایت، نه جایزه جی‌ای‌اف‌اف‌ای، شش نامزدی جایزه گرمی، و یک نامزدی گلدن گلوب اشاره کرد.[10]

زندگی و حرفه

۱۹۸۶–۲۰۱۰: دوران کودکی و شروع حرفه

لانا دل ری با نام الیزابت وولریج گرنت در نیویورک و در تاریخ ۲۱ ژوئن ۱۹۸۵ به دنیا آمد. وی در Lake Placid نیویورک به همرا دو خواهر و برادر کوچکتر بزرگ شد. او خواندن را در هنگامی که یک دختربچه بود در هم سرایی کلیسا آغاز کرد. در ۱۴ سالگی وی به مدرسه کنت، یک مدرسه شبانه‌روزی در کانکتیکات برای مقابله با وابستگی اش به الکل رفت و در سن ۱۸ سالگی به زادگاهش بازگشت. سپس در دانشگاه فوردهام واقع در نیویورک سیتی شروع به تحصیل در شاخه‌ای از فلسفه با عنوان متافیزیک کرد. وی در اینباره می‌گوید: «این پلی است میان شکاف خدا و علم. من به خدا و این که چگونه تکنولوژی می‌تواند ما را به هم برای فهمیدن این که از کجا و چرا آمده‌ایم نزدیک کند.» او می‌گوید: «در آن زمان بود که تجربه موسیقایی من آغاز شد. من به نوعی افرادی را برای خودم پیدا کردم.»

هنگامی که عمویش به او "شش کلید اصلی گیتار" را آموزش داد، زندگی اش برای همیشه عوض شد. لانا می‌گوید: "با کلید سل، لا، دو و دو مینور و لا مینور و چند کلید دیگر فهمیدم که می‌توانم میلیون‌ها آهنگ بسازم." وی از آن پس شروع به اجرا در کلاب‌های شبانه اطراف شهر با نام‌های مستعار مختلفی همچون "Sparkle Jump Rope Queen"، "لیزی گرنت" و "پدیده" پرداخت. او می‌گوید: "من همیشه در حال آواز خواندن بودم اما هیچ برنامه‌ای برای دنبال کردن آن به صورت جدی نداشتم. هنگامی که در سن ۱۸ سالگی به نیویورک سیتی رفتم من شروع به نوازندگی در کلاب‌هایی در بروکلین کردم—من دوستانی خوب و طرفدارانی فداکار در صحنه‌های زیرزمینی دارم، اما ما در آن نقطه برای یکدیگر می‌نواختیم—و آن تنها همین بود."

من می‌خواستم بخشی از صحنه موسیقی دانان سطح بالا باشم. انگیزه کمی داشتم زیرا من دوستان زیادی نداشتم و امید داشتم تا با مردم ملاقات کنم و عاشق شوم و یک اجتماع اطراف خودم درست کنم، همانند کاری که دیگران در دهه ۶۰ میلادی می‌کردند.

لانا دل ری، [11]

در ۲۵ آوریل ۲۰۰۵، یک سی دی هفت قطعه‌ای تحت نام الیزابت وولریج گرنت، در اداره کپی رایت ایالات متحده ثبت شده‌است. عنوان این درخواست نامه "Rock Me Stable" بود. همچنین عنوان دیگری به نام "جوان همچو من" در این درخواست نامه ثبت شده‌است. عنوان قطعه‌ها در حال حاضر ناشناخته است. در میان سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ آلبوم دیگری با عنوان "Sirens" تحت نام "می جیلر" ضبط شده‌است و نسخه‌ای از آن در می ۲۰۱۲ لو رفته‌است.

هنگامی که او ۲۰ ساله بود، یک قرارداد ضبط به ارزش ۱۰٬۰۰۰ دلار امضا کرد و به یک پارکینگ تریلر (اتاقهای چرخدار متصل به‌وسایل نقلیه) در خارج از شهر نقل مکان کرد. آلبوم وی اگرچه کنار گذاشته شد اما باعث تغییر جهت توجهش شد و در عوض او شروع به کار در یک شرکت خدمات اجتماعی کرد. او در مجله وگ در سال ۲۰۱۲ گفت: «امدادرسانی به به بی‌خانمان‌ها و توان بخشی به الکلی‌ها و مصرف‌کنندگان مواد مخدر—این زندگی من برای پنج سال گذشته بود.» فلیسیا سالیوان از هافینگتن پست با وی بعد از انتشار آلبوم بکش بکش دربارهٔ زندگی اش در پارکینگ تریلر مصاحبه کرده‌است.[12]چند سال بعد، دل ری قراردادش با ۵ Point Records بست. این شرکت یک ناشر مستقل موسیقی به تهیه‌کنندگی David Kahne بود. این ناشر اولین آلبوم چندآهنگه دل ری را که سه قطعه داشت و بکش بکش نام گرفت در اکتبر ۲۰۰۸ و همچنین اولین آلبوم بلند وی، لانا دل ری شناخته شده با لیزی گرنت را در ۲۰۱۰ منتشر کرد. دل ری در این مورد می‌گوید: «دیوید تنها یک روز پس از آن که پیش نمایشی از آهنگ مرا شنیده بود، از من خواست تا با من کار کند. او به عنوان تهیه‌کننده‌ای با صداقت بسیار زیاد شناخته شده‌است که به ساخت موزیک‌هایی که فقط پاپ نیست علاقه دارد.»

دل ری بعدها آلبوم لانا دل ری شناخته شده با لیزی گرنت را در ژانویه سال ۲۰۱۰ منتشر کرد. این اولین آلبوم بلند حرفه‌ای خواننده بود که تحت نام لیزی گرنت و با برچسب یک ناشر مستقل موسیقی منتشر شد. پدر دل ری، رابرت گرنت، به او برای فروش آلبوم کمک کرد. این آلبوم برای مدتی از طریق آی‌تیونز قابل دریافت بود تا این که از روی آی‌تیونز برداشته شد. این آلبوم فقط از طریق اینترنت قابل دریافت بود و رسماً هیچگاه به علت مشکلات مالی ناشر منتشر نشد. لانا دربارهٔ این آلبوم می‌گوید: «اگر یوتیوب را تماشا کنید می‌بینید که هر ۱۳ آهنگ این آلبوم میلیون‌ها بار دیده شده‌است. پس نمی‌توانیم بگوییم کسی این آهنگ‌ها را نشنیده‌است. آن‌ها آهنگ‌های بسیار خوبی هستند و همه کسانی که روی این آلبوم کار کرده‌اند به آن افتخار می‌کنند.»[13]

David Kahne و David Nichtern صاحب ناشر قبلی لانا دل ری هر دو اعلام کردند که گرنت حقوق آثار خود را از این شرکت بازخرید کرد و آلبوم از روی آی‌تیونز برداشته شد. آن‌ها همچنین در اینباره می‌گویند او می‌خواست این موضوع از جریان حرفه‌ای وی خارج شود و با این کار فرصت‌های آینده برای توزیع و پخش کارهایش را خفه می‌کرد. David Kahne همچنین او می‌گوید: «از آنجایی کمه من می‌توانم بگویم من فکر می‌کنم لانا صاحب آلبوم است، و او می خواد این آلبوم از جریان کار خارج شود، و این دلیلی هست که آن‌ها حقوق آلبوم را از ناشر خریدند. من فکر می‌کنم او می‌خواهد لانا دل ری باشد و نه لیزی گرنت. این اسم خانوادگی او بوده‌است و او خیلی دراماتیک است. او این شخص دیگر را از بین برد. من فکر می‌کنم او در واقع فکر می‌کند شخص دیگری است و احتمالاً همین‌طور هم هست؛ بنابراین این تصمیمی بود که او گرفت. این که او دیگر نمی‌خواست ردی از آن شخص وجود داشته باشد.»[14]

۲۰۱۱–۲۰۱۲: به دنیا آمده برای مردن، مشکلات حقوقی، پارادایس و حرفه‌های دیگر

دل ری در حال اجرا در ۵ دسامبر ۲۰۱۱

بعد از آپلود تعدادی از قطعه‌هایش بر روی یوتیوب، دل ری کشف شد و قراردادی با Stranger Records برای اولین تک‌آهنگش بازی‌های رایانه‌ای، امضا کرد. او به آبزرور گفته بود: «چند ماه پیش این آهنگ را به صورت آنلاین منتشر کردم فقط به خاطر این که این آهنگ مورد علاقه من بود. صادقانه بگویم این قرار نبود که تک‌آهنگ اصلی و به‌خصوص باشد اما مردم واقعاً به آن توجه کردند.» این آهنگ برای او یک جایزه Q برای «چیز بزرگ بعدی» در اکتبر ۲۰۱۱ و یک جایزه آیور نوولو برای «بهترین آهنگ معاصر» در سال ۲۰۱۲ به ارمغان آورد. در همان ماه او قراردادی مشترک با اینتراسکوپ رکوردز و پالیدور برای کار روی دومین آلبوم استودیویی اش بدنیا آمده برای مردن امضا کرد. دل ری اشتیاقی را در انتظار برای آلبوم جدیدش با تعدادی از اجراهای زنده همچون کنسرت‌های تبلیغاتی در سالن باوری و شاتو مارمونت، و همچنین با اجراهایی در شوهای تلویزیونی همانند De Wereld Draait Door و Later... with Jools Holland به وجود آورد.

"او برای ساختن "بازی‌های رایانه‌ای" از قطعه فیلم‌های قدیمی که در یوتیوب موجود بود استفاده کرد. او فکر می‌کرد که استفاده از این فیلم‌ها رایگان است، اما دردسر حقوقی او از همین جا شروع شد." دل ری گفت: "از من برای انتشار این کلیپ شکایت شد. واقعاً روز بدی بود. یک میلیون بیننده داشت اما آن را از روی یوتیوب برداشتند. به همین دلیل من در حال حاضر با فردی کار می‌کنم که متخصص اخذ اجازه برای انتشار تصاویر است."[13]

او دربارهٔ موفقیتش در مسیر اصلی اش، در Clash Music در نوامبر ۲۰۱۱ می‌گوید:

«وقتی همه چیزی را که عاشقش هستی پیدا می‌کنی و آن را رها می‌کنی، که برای من آن چیز موسیقی بود، جاه طلبی ات قطعاً شروع به تغییر می‌کند، مجبور است. هدف‌های من از خواستن به تبدیل شدن به یک هنرمند مهم، به تبدیل شدن به یک عضو فعال جامعه‌ام تغییر پیدا کرده‌اند. این واقعاً خوب است که موسیقی من در حال پخش است و مردم به آن توجه می‌کنند، اما موسیقی دیگر کانون اصلی توجه من نیست، حتی نزدیکش هم نیست. هدف من این است که یک شخص خوب و کسی که با کرامت و لطف و مرحمت زندگی می‌کند باشم. من باز هم ترانه‌سرایی می‌کنم چون حالا دیگر مجبورم. این یک نعمت است و به من اجازه می‌دهد تا بر روی چیزهای مورد علاقه و حرفه‌های دیگر تمرکز کنم. من یک آلبوم درست کردم و هیچ‌کس به آن گوش نداد. من با این موضوع مشکلی ندارم. من سه سال پیش یک ضبط نفیس انجام دادم که برای من عالی بود. من یادگرفتم که چیزها را برای خودم انجام دهم، و این واقعیت که به نوعی این‌ها برای من کار کرد…»

در ۴ ژانویه ۲۰۱۲، گزارش شد که دل ری قراردادی با آژانس NEXT Model Management امضا کرده‌است. او همچنین دو آهنگ از آلبومش را در ساتردی نایت لایو در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲ اجرا کرد و بازخوردی منفی از طرف منتقدان و عموم مردم دریافت کرد. مجری مهمان برنامه شبانگاهی، دنیل ردکلیف از اجرای دل ری با وجود این که اجرای او را ندیده بود، دفاع کرد. دل ری قبل از آن موضع خود در برنامه دفاع کرده بود: «من یک موسیقی دان خوب هستم [...] من از مدت زمان بسیار زیادی در حال خوانندگی هستم و فکر می‌کنم لورن مایکلز [سازنده برنامه] این را می‌داند [...] این یک تصمیم اتفاقی نیست.» هفته بعد در برنامه، کریستن ویگ، کمدین و بازیگر آمریکایی، دل ری را دست انداخت و ادای او را که به صورت طنزآمیز در حال دفاع از خودش در Weekend Update درآورد.

بدنیا آمده برای مردن رسماً در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۲ در سراسر دنیا منتشر شد و در ۱۱ کشور رتبه اول را بدست آورد. اگر چه واکنش‌های انتقادی مختلفی از آلبوم شد. در همان هفته دل ری اعلام کرد که حقوق اولین آلبومش که سال ۲۰۱۰ منتشر شده بود را بازخرید کرده‌است و قصد انتشار مجدد آن را در تابستان ۲۰۱۲ توسط اینتراسکوپ رکوردز و پالیدور دارد. برخلاف اظهار دل ری، ناشر و تهیه‌کننده قبلی David Kahne هر دو اعلام کردند که او حقوق آلبوم را در آوریل سال ۲۰۱۰ و زمانی که از شرکت به علت پیشنهاد قرارداد جدید جدا شد، خرید. بدنیا آمده برای مردن ۳/۴ میلیون نسخه در ۲۰۱۲ فروش داشت و باعث شد پنجمین آلبوم پرفروش همان سال شود. در آمریکا و در چارت آلبوم‌های بیلبورد ۲۰۰ به خوبی رتبه آورد و بعد از ۳۶ هفته ماندن در لیست، در رتبه ۷۶ قرار گرفت.

ستاره پاپ بریتانیایی، شریل کول، در می ۲۰۱۲ تأیید کرد که دل ری قرار است برای آلبوم جدیدش، یک میلیون روشنایی ترانه‌سرایی کند. کول از دل ری به عنوان "فوق العاده با استعداد" یاد کرد، و در مورد این که چگونه تصمیم گرفت برای این کار به سوی دل ری برود صحبت کرد: "من حدود یک سال پیش متوجه لانا شدم. من داشتم به این آهنگ‌ها که واقعاً به گوش من تازه و فوق العاده می‌آمدند، گوش می‌دادم و از شخصی پرسیدم که او که بود و او گفت، 'حواست بهش باشه، اون یه دختر به نام لانا دل ری هست. '" در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۲ یک میلیون روشنایی که آهنگ Ghetto Baby نوشته دل ری، شامل آن بود منتشر شد.

در یک مصاحبه با RTVE، در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۲، دل ری اعلام کرد که در حال کار بر روی یک آلبوم جدید بوده‌است و این که ۵ قطعه از آن نوشته شده‌اند. دو قطعه از آن‌ها با نام‌های "جوان و زیبا" و "در سرزمین خدایان و هیولا هاً بوده و قطعه بعدی "من بادی الکتریک را می‌خوانم نام دارد که در فستیوال Radio 1's Hackney Weekend بی‌بی‌سی به عنوان یکی از آهنگ‌های دل ری پخش و اجرا شد. در یک مصاحبه با تیم بک‌ول برای Nova FM در ملبورن، استرالیا، دل ری اعلام کرد که انتشار کار بعدی اش در نوامبر آینده یک آلبوم جدید نخواهد بود و بیشتر به یک EP شبیه خواهد بود. او این کار را یک نسخه پارادیس از آلبوم بدنیا آمده برای مردن وصف کرد. دل ری همچنین اظهار داشت که انتشار جدید شامل هفت قطعه جدید خواهد بود.

دل ری در ۲۰۱۲ Paris Motor Show در سپتامبر ۲۰۱۲

اچ اند ام تأیید کرد که دل ری در حال مدلینگ و ضبط کاوری برای آهنگ مخمل آبی، که یک آهنگ مجلس رقص مشهور و پرطرفدار در دهه ۵۰ میلادی است، برای کمپین ۲۰۱۲ پاییزی آنان می‌باشد. در ۲۲ اوت ۲۰۱۲ مدیران اعلام کردند که دل ری مدل اف تایپ جگوار را که توسط وی در ۲۰۱۲ Paris Motor Show پرده برداری شده بود در سپتامبر ۲۰۱۲ امضا خواهد کرد. آدریان هالمارک، مدیر برند جهانی جگوار، در مورد انتخابشان توضیح داد. او گفت که لانا دل ری دارای یک «ترکیب منحصربه‌فرد از اصالت و مدرنیته» است.

در نیمه ماه سپتامبر، تک‌آهنگ اول پارادایس، "سواری" منتشر شد. اخیراً موزیک ویدئویی برای آهنگ در لاس وگاس تصویربرداری شده‌است. دو روز بعد، موزیک ویدیوی "مخمل آبی" توسط اچ اند ام منتشر شد. نزدیک یک هفته بعد از انتشار ویدیو، این تک‌آهنگ تبلیغاتی برای پخش منتشر شد و برای خرید در دسترس قرار گرفت. موزیک ویدیوی آهنگ "سواری" در "Aero Theatre" در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، در دهم اکتبر نمایش داده شد. این موزیک ویدیو دو روز قبل به صورت آنلاین منتشر شده بود. منتقدان به ویدئو جنبه‌های فحشاگری و ضد فمینیستی نسبت دادند؛ که جنبه ضد فمینیستی از زمان بازی‌های رایانه‌ای به کار دل ری نسبت داده شده بود. کمپین زمستانی ۲۰۱۲ اچ اند ام با حضور لانا دل ری، در ۱۲ اکتبر منتشر شد. این دومین کمپین اچ اند ام بود که لانا دل ری در آن حضور داشت.

نسخه پارادیس از آلبوم بدنیا آمده برای مردن تنظیم شده بود تا در نوامبر ۲۰۱۲ منتشر شود. با انتشار سومین EP دل ری، او توانست برای سومین بار در لیست ۲۰ آلبوم برتر و برای دومین بار در لیست ۱۰ آلبوم برتر در ایالات متحده جایگاهی بدست آورد. آلبوم در بیلبورد ۲۰۰ در رتبه دهم با فروش ۶۷٬۰۰۰ نسخه در هفته اول فروش قرار گرفت.

در ۲۰۱۲ MTV Europe Music Awards، دل ری در بخش‌های بهترین آلترنتیو، بهترین کار جدید و Best Push Act نامزد شد که بهترین آلترنتیو را برنده شد. وی همچنین در مراسم، جایزه بهترین خواننده زن را به تیلور سوییفت اهدا کرد.

۲۰۱۳: گتسبی بزرگ و سومین آلبوم استودیویی

در مراسم جوایز بریت ۲۰۱۳، دل ری جایزه خواننده تک خوان زن بین‌المللی را از آن خود کرد. این دومین جایزه بریت وی تاکنون است. دل ری منتقدان را که پیش‌بینی می‌کردند این جایزه را تیلور سوییفت ببرد، به شدت شگفت زده کرد. او در حال حاضر بر روی آلبوم سومش کار می‌کند. وی می‌گوید: "این کمی ساده‌تر شده‌است اما همچنان سینمایی و تیره است. من واقعاً آهسته روی آن کار می‌کنم اما عاشق هر کاری هستم که انجام دادم. من در سانتا مونیکا در حال نوشتن بودم و می‌دانم ضبط چه شکلی خواهد بود. حالا فقط باید تمامش کنم. از لحاظ موزیک من با هم سه فرد قبلی کار کرده‌ام." او همچنین اشاره‌ای به یکی از تک‌آهنگ‌ها خارج از آلبوم با عنوان "زیبای سیاه" کرده‌است و این که او از قبل می‌داند موزیک ویدیوی این آهنگ چگونه خواهد بود. دل ری همچنین شعری از والت وایتمن، شاعر آمریکایی، با عنوان "ترانهٔ خودم" را برای مجله مد و فشن فرانسوی L'Officiel Paris خواند. هفتمین تک‌آهنگ دل ری، "پردیس تاریک" در تاریخ اول مارس منتشر شد. تک‌آهنگ تبلیغاتی "هوس سوزاننده" نیز در ۱۹ مارس منتشر شد. دل ری جایزه اکو را برای بهترین تازه‌وارد بین‌المللی و بهترین هنرمند پاپ/راک بین‌المللی در ۲۱ مارس برنده شد. موزیک ویدئویی برای کاور آهنگی از لئونارد کوهن با عنوان "هتل چلسی #۲" در ۲۷ مارس منتشر شد. در ۱۸ آوریل دل ری موزیک ویدئویی برای کاوری از آهنگ "شراب تابستانی" از "Lee Hazlewood" برای خودش و دوست پسرش Barrie-James O'Neill's منتشر کرد.

به همراهی Baz Luhrmann، تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان فیلم، دل ری تک‌آهنگ اصلی "جوان و زیبا" را برای موسیقی فیلم "گتسبی بزرگ" نوشت. جوان و زیبا به عنوان تک‌آهنگ برای contemporary hit radio منتشر خواهد شد. همچنین از آهنگ برای موسیقی شروع فیلم استفاده شد. قسمتی از قطعه در تریلر رسمی فیلم و همچنین در صحنه‌ای از فیلم وقتی که دو شخصیت با بازی لئوناردو دی‌کاپریو و کری مولیگان احساسات عاشقانه خود را برای یکدیگر بیان می‌کنند پخش شد. مجله هیپ هاپ "Rap-Up" از تک‌آهنگ با عنوان "فراموش نشدنی" یاد کرد؛ در حالی که MTV آن را "صدایی محزون و اندوهگین" نام‌گذاری کرد. یک ویدیوی رسمی از "جوان و زیباً در ۲۲ آوریل نمایش داده شد. همچنین موزیک ویدیوی رسمی برای "جوان و زیباً در ۱۰ می منتشر شد. بعد از انتشار تک‌آهنگ، در ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد جایگاه ۲۲ را کسب کرد. این رتبه بالاترین جایگاه برای دل ری در این لیست از زمان "بازی‌های رایانه‌ای" بود که در رتبه ۹۱ در سال ۲۰۱۲ قرار داشت.

۲۰۱۵: دل ری در این سال آلبوم «ماه عسل» را منتشر کرد که این آلبوم نقدهای بسیار خوبی از سایت متاکریتیک (۷۸ از ۱۰۰) دریافت کرد. ماه عسل موفق شد در هفتهٔ اول انتشار خود در آمریکا ۲۶۰۰۰۰ کپی به فروش برسد. این آلبوم در چارت Billboard 200 توانست رتبهٔ ۲ را به خود اختصاص دهد.

۲۰۱۷: دل ری پنجمین آلبوم استودیویی خود را به نام «شهوت برای زندگی» در این سال منتشر نمود. این آلبوم توانست رتبهٔ ۱ را در چارت آی‌تیونز بدست آورد. همچنین توانست برای بهترین آلبوم وکال پاپ نامزد گرمی ۲۰۱۸ شود. از نظر مجلهٔ رولینگ استون این آلبوم در بین ۵۰ آلبوم برتر ۲۰۱۷ جایگاه ۲۶ را دارد. سینگل اصلی این آلبوم نیز جایگاه نهم را در بین بهترین آهنگ‌های ۲۰۱۷ به خود اختصاص داد.

او در این آلبوم برای اولین بار به صورت رسمی در آلبومش همکاری‌هایی داشته.

انتقادها

البته عقد قرارداد با دو شرکت از بزرگترین شرکت‌های موسیقی، مضراتی هم دارد. بعضی از کسانی که لانا دل ری را در اوایل کارش حمایت می‌کردند، حالا او را رها کرده‌اند. آن‌ها معتقدند که دل ری برای کارش ارزش قائل نیست و می‌گویند که اصالت کارهای او با سوق دادن به سمت موسیقی پاپ خدشه دار شده‌است. منتقدان می‌گویند که دل ری دیگر آهنگ‌های خودش را نمی‌نویسد بلکه آن‌ها را با سلیقه شرکت‌های بزرگ تطبیق می‌دهد. اما این خواننده می‌گوید که به انتقاد آن‌ها اهمیتی نمی‌دهد. او می‌گوید: «من می‌دانم آن‌ها راجع به من چه می‌گویند اما به این مشکلات اهمیت نمی‌دهم. من بیشتر نگران سقوط یورو و وضعیت اقتصاد جهانی هستم» لانا دل ری در ادامه می‌گوید: «البته من امیدوارم که آلبوم موفق شود، اما هر اتفاقی بیفتد من نگران آینده خودم نیستم».[13]

دیسکوگرافی

کتاب‌شناسی

فیلم‌شناسی

تورهای کنسرت

جستارهای وابسته

منابع

  1. Erlewine, Stephen Thomas. "Lana Del Rey | Biography & History". AllMusic. Archived from the original on June 28, 2016. Retrieved June 29, 2016.
  2. Harris, Paul (January 21, 2012). "Lana Del Rey: The strange story of the star who rewrote her past". The Guardian. Archived from the original on June 26, 2016. Retrieved June 29, 2016.
  3. "Why Did Lana Del Rey Make a 30-Minute Video About God, and What Does It Mean for Me?". December 6, 2013. Retrieved December 4, 2017.
  4. Spanos, Brittany (July 31, 2019). "Lana Del Rey Announces 'Norman F-cking Rockwell' Release Date – Rolling Stone". rollingstone.com (به English). Norman Fucking Rockwell will be out on August 30th.
  5. "Lana Del Rey's Top 10 biggest singles in the UK". Officialcharts.com.
  6. Gold & Platinum. RIAA. Retrieved on March 22, 2020.
  7. Lana Del Rey. YouTube (May 5, 2011). Retrieved on March 22, 2020.
  8. (in German) Datenbank: BVMI. Musikindustrie.de. Retrieved on March 22, 2020.
  9. "Accreditations - ARIA". Aria.com.au. Retrieved October 8, 2020.
  10. "Lana Del Rey". The Recording Academy. Retrieved August 3, 2016.
  11. Lana Del Rey hoped music industry would make her more friends، لانا دل ری در مورد این که چرا وارد صنعت موسیقی شد توضیح می‌دهد.
  12. Interview: Singer/Songwriter Lizzy Grant on Cheap Thrills, Elvis, The Flamingos, Trailer Parks, and Coney Island.
  13. «Lana Del Rey: The Billboard Cover Story». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹.
  14. "Lana Del Rey Sets New Album 'Blue Banisters'". Billboard. Retrieved 2021-04-29.
  15. «Lana Del Rey shares snippet of an upcoming 'Blue Banisters' track». NME (به انگلیسی). ۲۰۲۱-۰۴-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۹.
  16. Minsker، Evan. «Lana Del Rey Announces New Album Blue Banisters, Teases New Song: Listen». Pitchfork (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۹.
  17. "Lana Del Rey". bandsintown.com. Archived from the original on April 17, 2016. Retrieved April 17, 2016.
  18. Kreps, Daniel (August 1, 2019). "Lana Del Rey Sets First Leg of Norman F-cking Rockwell Tour". Rolling Stone.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.