قلب‌الاسد
قَلبُ‌الاَسَد یا شیردل (در فارسی میانه: نَـخْو[1]) درخشان‌ترین ستاره، صورت فلکی شیر است.[2] نام علمی این ستاره آلفا شیر (alpha Leonis) (regulus)است.
 Regulus is located at the lower right on this map of the constellation. | |
| اطلاعات رصدی مبدا J2000 اعتدال J2000 | |
|---|---|
| صورت فلکی | شیر بزرگ |
| بعد | A: 10h 08 min 22.3s BC: 10h 08 min 12.8/14s |
| میل | A: +11° 58' 02" BC: +11° 59' 48" |
| قدر ظاهری (V) | 1.35/8.14/13.5 |
| مشخصات | |
| رده | B7 V/K1-2 V/M5 V |
| راهنمای رنگ U-B | −0.36/0.54 |
| راهنمای رنگ B-V | −0.11/0.87 |
| اخترسنجی | |
| سرعت شعاعی (Rv) | +5.9 km/s |
| حرکت مخصوص (μ) | RA: 249 mas/yr Dec.: 2 mas/yr |
| اختلاف منظر (π) | 42.09 ± 0.79 mas |
| قدر مطلق (MV) | −0.52/4.2/9.5 |
| جزئیات | |
| جرم | 3.5/0.8/0.2 M☉ |
| شعاع | 3.15–4.15/0.5/? R☉ |
| درخشندگی | 150/0.31 L☉ |
| دما | 10,300–15,400/? K |
| چرخش | 315 km/s. (15.9 hours)/? |
| سن | 5 × 107 سال |
| نام‌گذاری‌های دیگر | |
| منابع | |
| سیمباد | اطلاعات |
در ادبیات فارسی، قلب‌الاسد کنایه از میانهٔ تابستان و چلهٔ گرما است.[3]
نام اصلی پارسی این ستاره یعنی نخو به معنی نخست و نخستین است.[4] نخو به اضافهٔ قلب‌العقرب، دبران و فم‌الحوت چهار ستارهٔ باشکوه و خسروانهٔ ایران باستان بودند.[5]
این ستاره آبی - سفید با قدر ظاهری ۱٫۳۵+ است. هرگاه با دوربین دوچشمی یا تلسکوپ کوچک به آن نگاه کنید همدم کم‌نورتر آن از قدر ۸+ را خواهید دید.[5]
منابع
- بهار، مهرداد: پژوهشی در اساطیر ایران (پاره نخست و دوم)، تهران، نشر آگه، چاپ سوم ۱۳۷۸، ص۵۹.
- فهرست ستارگان درخشان (ترجمه از ویکی‌پدیای هلندی)
- (نگا.: لغت‌نامهٔ دهخدا، سرواژهٔ قلب‌الاسد).
- بهار، مهرداد: پژوهشی در اساطیر ایران.
- فلکی»&SSOReturnPage=Check&Rand=0 دانشنامهٔ رشد. بازدید ۱۸ مه ۲۰۰۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.