قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران

قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران (۱ آذر ۱۳۸۴) اصلی‌ترین قانون حاکم بر اوراق بهادار و بورس‌های ایران است. این قانون مشتمل بر ۶۰ ماده و ۲۹ تبصره در جلسه علنی روز سه‌شنبه، ۱ آذر ۱۳۸۴، مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در ۲ آذر ۱۳۸۴ به تأیید شورای نگهبان رسید.

متن مربوطه در ویکی‌نبشته: قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران

ارزش افزوده سهام

فصول قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران

  • فصل اول: تعاریف و اصطلاحات
  • فصل دوم: ارکان بازار اوراق بهادار
  • فصل سوم: بازار اولیه
  • فصل چهارم: بازار ثانویه
  • فصل پنجم: اطلاع‌رسانی در بازارهای اولیه و ثانویه
  • فصل ششم: جرایم و مجازات‌ها
  • فصل هفتم: مقررات متفرقه

ارکان اصلی

طبق ماده ۲ این قانون، در راستای حمایت از حقوق سرمایه‌گذاران و با هدف سامان‌دهی، حفظ و توسعه بازار شفاف، منصفانه و کارای اوراق بهادار و به منظور نظارت بر حسن اجرای این قانون، شورای عالی بورس و اوراق بهادار و سازمان بورس و اوراق بهادار - به عنوان ارکان اصلی بازار اوراق بهادار ایران - با ترکیب، وظایف و اختیارات مندرج در این قانون تشکیل می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع

    پیوند به بیرون

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.