قالی یلمه

قالی یلمهگونه‌ای از قالی های ایرانی است که توسط طوایف ترک قشقایی ساکن در شیراز و اصفهان و شرق چهارمحال(بروجن)بافت می شود.این قالیها دارای رنگ ثابتی است و معمولاً از نه رنگ در بافت آنها استفاده می‌شود که عبارت است از: آبی، لاکی، سبز، سرمه‌ای، سفید، بنفش و سیاه. و دارای تار و پود پشم هستند.

طرح‌های رایج و مرسوم 

فرش‌های یلمه بروجن از نظر طرح به سه دسته تقسیم می شوند:

  1. طرح ترنجی یا یک حوض
  2. طرح شکرلو یا دوحوض
  3. طرح بندی الوان

ازنظر ظاهر کلیه طرح‌های نوع اول در متن فرش دارای یک ردیف ترنج لوزی شکلند که در مرکز فرش و در امتداد طولی آن قرار گرفته است. طرح‌های نوع دوم نیز دارای این ویژگی خاص هستند، با این تفاوت که در متن کلیه فرش‌ها حداقل دو ردیف ترنج‌های لوزی شکل موازی با یکدیگر به چشم می‌خورد که در امتداد طولی فرش قرار دارند. ترنج‌هایی که در طرح نوع اول و دوم وجود دارند به شکل لوزی و روی لبه‌های آنها نقوش کنگره‌ای شکل به چشم می‌خورد.

مهاجرین قشقایی پس از رسیدن به سرزمین چهارمحال طرح‌های متعلق به خود (ترنجی و شکرلو) را با طرح‌های اصیل چهارمحالی بویژه خشتی ادغام کردند و با قرار دادن ترنج‌های لوزی شکل درون قاب‌های فرش‌های خشتی٬ طرح جدیدی را ارائه کردند که بندی الوان نام گرفت.[1]

منابع
  1. سودابه درکی پور. «فرش بروجن».
  • فرش ایران. فضل الله حشمتی رضوی. چاپ سوم. دفتر پژوهش های فرهنگی. تهران. ۱۳۸۰
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.