فوتبال ساحلی

هر خطا با یک ضربهٔ آزاد به سمت دروازه جریمه می‌شود که باید توسط بازیکنی که بر روی او خطا شده زده شود (مشابه بسکتبال)، به استثناء خطایِ هندِ رقیب که هر بازیکنی می‌تواند ضربه را بزند.

در صورت دریافت کارت قرمز بازیکن خطاکار به‌کلی از زمین اخراج شده و پس از دو دقیقه هم حق ورود به زمین را ندارد، اما بازیکن دیگری می‌تواند پس از دو دقیقه جایگزین او شود (مشابه کارت قرمز در فوتسال).

پوشش کف زمین منحصراً از ماسه کنار ساحل است و بایستی خالی از ریگ، صدف و هر نخاله دیگری باشد. زمین شکل مستطیل دارد، طول آن بین ۳۵ تا ۳۷ متر و عرض آن ۲۶ تا ۲۸ متر است. خط محوطه جریمه نیز به فاصله ۹ متر از دروازه قرار دارد.[2]

زمین مسابقه با خطوط مشخص می‌شوند. این خطوط مرز محوطه‌ها را مشخص می‌کند. دو خط طولی بلندتر را تاچ لاین و دو خطوط کوتاهتر را خطوط انتهایی می‌نامند. عرض تمام خطوط باید ۱۰ سانتی‌متر بوده و از جنس مقاوم به رنگ آبی باشد که از رنگ ماسه‌ها متمایز باشد.

این خطوط در گوشه‌های زمین توسط رابط‌هایی به زمین محکم می‌شوند و در درون دروازه توسط حلقه‌های پلاستیکی به تیرهای دروازه وصل می‌شوند. زمین مسابقه توسط یک خط فرضی بدو نیمه مساوی تقسیم می‌شوند که خط میانی توسط دو پرچم قرمز مشخص شده‌است. مرکز این خط فرضی جایی است که مسابقه از آنجا شروع می‌شود.