فرهنگ حلافی

فرهنگ حَلاف نام دوره‌ای پیشاتاریخی در خاور نزدیک است که از حدود ۶۱۰۰ تا ۵۵۰۰ پیش از میلاد ادامه داشت.

محل فرهنگ مس‌سنگی حلاف نسبت به فرهنگ هم‌دوره حَسونه.

این فرهنگ عمدتاً در منطقه جنوب غرب ترکیه، سوریه، و شمال عراق تا مناطق جنوب‌غربی ایران مستقر بوده‌است. هرچند آثار متأثر از این فرهنگ در سراسر میان‌رودان نیز یافت شده‌است. فرهنگ حلاف، توسعه‌ای ادامه‌دار از اوایل کوزه‌گری نوسنگی را دربر می‌گیرد.

فرهنگ حلاف در همان اوان، نفوذ خویش را چندان گسترش داده بود که سایر فرهنگ‌های محلی و ضعیف‌تر خواه‌ناخواه تحت تأثیر آن قرار گرفت.

این فرهنگ نام خود را از آثار یافته شده در تل حلاف گرفته‌است. منطقه تل حلاف در خاک سوریه و در نزدیکی شهر مرزی جیلان‌پینار قرار دارد. با این حال مهم‌ترین محوطه برای شناخت سنت حلاف در تل ارپاچیه در نزدیکی موصل است.

پس از فرهنگ حلاف، دوره گذار حلف-عبید و پس از آن دوره عُبید قرار دارد.

منابع

    • Castro Gessner, G. 2011. "A Brief Overview of the Halaf Tradition" in Steadman, S and McMahon, G (eds.) The Oxford Handbook of Ancient anatolia. Oxford: Oxford University Press. pp. 780
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.