فارناک یکم (پسر آرشام)

فارناک یکم (یونانی: Φαρνάκης‎) (۵۶۵–۴۹۷ پیش از میلاد) پسر آرشام بود. وی برادر کوچکتر ویشتاسپ و عموی شاهنشاه هخامنشی داریوش بزرگ پسر ویشتاسب بود. وی بنیانگذار دودمان فارناکیان بود که بر ساتراپی فریگیه هلسپونت حکومت می‌کردند.

تصویری احتمالی از فارناک به عنوان وزیر دربار و کاخ، تشریفات حضور در مقابل داریوش بزرگ را اجرا می‌کند. سنگ نگاره مرکزی آپادانا، تخت جمشید.[1]

فارناک پسری داشت به نام آرتاباز یکم، که توسط خشایارشای یکم حدود سال ۴۷۷ پیش از میلاد به عنوان ساتراپ فریگیه هلسپونت منصوب شد. آرتاباز و وارثانش، که پس از فارناک به «سلسله فارناکیان» معروف بودند، تا قرن چهارم پیش از میلاد و تا زمان تسخیر آن توسط اسکندر مقدونی بر این منطقه حکومت می‌کردند.[2][3][4]

جستارهای وابسته

دودمان فارناکیان

منابع

تخت جمشید، آپادانا، پله‌های شمالی، امداد مرکزی - Livius.
بنظر می‌رسد سلسله توسط فارناک، پسر آرشام، عموی داریوش بزرگ تأسیس شده‌است
در [https: //books.google.com/books؟ id = StltAAAAMAAJ تاریخ هخامنشی] Check |url= value (help). Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten. 1988. p. 178. ISBN 9789062584031.
Stronk, Jan (2016). [https: //books.google.com/books؟ id = FjZYDwAAQBAJ & pg = PT206 میراث سمیرامیس: تاریخ ایران به گفته دیودوروس سیسیل] Check |url= value (help). انتشارات دانشگاه ادینبورگ. p. 206. ISBN 978-1-4744-1427-2.

Heidemarie Koch, Es kündet Dareios der König. Vom Leben im persischen Großreich. 1992، Mainz.
"Pharnaces (1)" at Livius.org

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] تخت جمشید، آپادانا، پله‌های شمالی، امداد مرکزی - Livius.

[2] بنظر می‌رسد سلسله توسط فارناک، پسر آرشام، عموی داریوش بزرگ تأسیس شده‌است

[3] در [https: //books.google.com/books؟ id = StltAAAAMAAJ تاریخ هخامنشی] Check |url= value (help). Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten. 1988. p. 178. ISBN 9789062584031.

[JS-4] Stronk, Jan (2016). [https: //books.google.com/books؟ id = FjZYDwAAQBAJ & pg = PT206 میراث سمیرامیس: تاریخ ایران به گفته دیودوروس سیسیل] Check |url= value (help). انتشارات دانشگاه ادینبورگ. p. 206. ISBN 978-1-4744-1427-2.