عبدالرضا علیزاده (حقوقدان)
دکتر عبدالرضا علیزاده، عضو هیئت علمی دانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران و از اساتید گروه حقوق خصوصی است.
عبدالرضا علیزاده | |
---|---|
زاده | ۱۳۴۳ خورشیدی رشت گیلان |
محل زندگی | قم |
پیشه | استاد دانشگاه، وکیل دادگستری |
زمینه کاری | استاد، نویسنده و پژوهشگر حقوقی |
ملیت | ایرانی |
جوایز مهم |
|
جوایز
|
زندگینامه
وی در شهر رشت به دنیا آمد و پس از طی آموزشهای عمومی و برخی دروس مقدماتی حوزه به منظور تکمیل تحصیلات خود راهی حوزه علمیه قم شد. علیزاده از سال ۱۳۶۲ به قم رفت و دروس حوزوی را تا تخصصیترین سطوح نزد اساتیدی همچون وحید خراسانی و هاشمی شاهرودی ادامه داد. وی به صورت همزمان و از سال ۱۳۶۹ تحصیل در رشته حقوق را در مجتمع آموزش عالی قم وابسته به دانشگاه تهران (پردیس فارابی کنونی) آغازید و بلافاصله پس از پایان این دوره از سال ۱۳۷۳ در دوره کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. علیزاده در سال ۱۳۷۶ در دوره دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تهران پذیرفته شد و در سال ۱۳۷۳ از رساله دکتری خود با موضوع حقوقشناسی اجتماعی دفاع کرد. علیزاده از سال ۱۳۸۳ تا کنون در پردیس فارابی دانشگاه تهران تدریس میکند.[1]
سوابق پژوهشی
از جمله سوابق برجسته پژوهشی وی میتوان به همکاری در ترجمه کتاب وبر و اسلام اثر برایان ترنر اشاره کرد. او همچنین کتاب جامعهشناسی معرفت را با تنی چند از دیگر پژوهشگران ترجمه کرد. شاخصترین اثر علیزاده را میتوان کتاب «مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق» دانست، که طرحریزی پروژه جامعهشناسی حقوق در نوشتگان فارسی است. این اثر در مجله کتاب ماه مورد بررسی قرار گرفت.[2] کتاب مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد.[3] خبرگزاری ایسنا در گزارشی به بررسی کتاب مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق پرداخت.[4]
جامعهشناسی حقوق
علیزاده با طرح جامعهشناسی حقوق در ایران، در صدد نشان دادن کاربرد ابزارهای جامعهشناسانه به منظور ایجاد تحولات حقوقی است. اگر ولایت مطلقه فقیه را بتوان تلاشی فقهی برای حل اقتضائات حکومت مسلمانان در جهان کنونی دانست و روشنفکری دینی را بازصورتبندی کلام و اعتقادات شیعی به این منظور تلقی کرد، جامعهشناسی حقوق در صدد حل این مشکل از رهگذار ایجاد تحول در نظام حقوقی است. وی بر آن است که باید به خاستگاههای اجتماعی احکام مربوط به معاملات در فقه (که از بدو مشروطیت نقش بزرگی در نظام حقوقی ایران ایفا میکرده است) توجه کرد.[5] استمرار این احکام، منوط به استمرار همان شرایط اجتماعی سابق است. اگر امروز با تحولات عمده در مناسبات اجتماعی روبروییم، نمیتوان حکم به استمرار همان مناسبات حقوقی قدیمی داد. همان گونه که جامعهشناسی حقوق به عنوان یک گرایش بینرشتهای در تمامی کشورها توانسته تأخر حقوقی نسبت به پدیدههای اجتماعی را سامان دهد، در ایران نیز چنین توانی را دارد. آرا و نظرات علیزاده در زمینه جامعهشناسی حقوق موجب شد تا خاویر تروینو، نویسنده کتاب Sociology of Law از او بخواهد بر کتابش توصیهنامه بنویسد.[6]
پیوند به بیرون
پانویس
- «مشخصات فردی محقق- عبدالرضا علیزاده». بایگانیشده از اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۵ آوریل ۲۰۱۴.
- «مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق». کتاب ماه علوم اجتماعی. شهریور ۱۳۸۹. صص. ۱۸–۲۵. پارامتر
|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - «برگزیده هفدهمین دوره کتاب سال از اثرش میگوید». دریافتشده در ۲۵ آوریل ۲۰۱۴.
- «/با برگزیدگان بیستوهفتمین جایزهٔ کتاب سال/ «رویکرد اجتماعی به حقوق» نوشتهٔ عبدالرضا علیزاده». خبرگزاری ایسنا. ۱۷ شهریور ۱۳۸۹. دریافتشده در ۲۵ آوریل ۲۰۱۴.
- علیزاده، عبدالرضا (تابستان ۱۳۸۴). «زمینههای پذیرش رویکردی جامعه شناختی در حقوق اسلامی» (۶۸). مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی: ۱۱۵-۱۵۶. پارامتر
|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - «The Sociology of Law: Classical and Contemporary Perspectives (Law & Society)». دریافتشده در ۲۵ آوریل ۲۰۱۴.