عبدالباقی تبریزی
عبدالباقی تبریزی از کتیبه‌نویسان زبردست دوره صفوی و اساتید مسلم خوشنویسی در قرن یازدهم[1] به‌ویژه در خطوط ثلث، نسخ و رقاع است.
او از خوشنویسان صاحب نام دوره شاه عباس کبیر بود. او در خطوط ثلث، نسخ و رقاع از شاگردان علاءالدین تبریزی بود و از اساتید مسلم به شمار می‌رود.[2] همچنین او را از جمله شاگردان علیرضا عباسی دانسته‌اند.
عبدالباقی تبریزی بعضی از کتیبه‌های مسجد امام (مسجد شاه یا مسجد سلطانی) اصفهان را به امر شاه عباس نوشت[2] که هنوز باقیست. گفته می‌شود شاه عباس به همین منظور او را از بغداد به اصفهان فراخواند.
عبدالباقی در سال ۱۰۳۹ هجری قمری بدرود حیات گفته است.[2]
پانویس
- فضایلی ص۳۴۸ و۳۴۹
- پیدایش و سیر تحول هنر خط، ص ۸۱
منابع
- فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش. ص ۲۴۴، ۳۴۸ و ۳۴۹
- به‌کوشش: یساولی، جواد. پیدایش و سیر تحول هنر خط. انتشارت یساولی، چاپ دوم ۱۳۶۰ش. ص ۸۱
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||
مقالههای خوشنویسی اسلامی | ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.