شاه ابوذکریا

شاه ابوذکریا، روستایی از توابع بخش فورگ شهرستان داراب در استان فارس ایران است.

شاه ابوذکریا
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانفارس
شهرستانداراب
بخشبخش فورگ
دهستانفورگ
مردم
جمعیت۹۴۰ نفر (سرشماری ۹۵)
کد آماری۰۷۵۴۲۱

جمعیت

این روستا در دهستان فورگ قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸۶۸ نفر (۱۸۴خانوار) بوده‌است.

امامزاده یحیی

امامزاده یحیی معروف به ابو زکریا فرزند سید ابوعمران موسی از نوادگان امام موسی کاظم بوده که در روستای شاه ابو زکریا در بخش فورگ شهرستان داراب استان فارس مدفون شده‌است. در برخی از منابع انساب از او به عنوان یک دانشمند یاد می‌شود.[1]

امامزاده
یحیی
نقشفرزند عمران موسی، نوادگان امام موسی کاظم
نامیحیی
کنیهابوزکریا
زادروز۴۸۲ هجری قمری
درگذشت۵۴۶ هجری قمری
مدفنروستا شاه ابو زکریا
محل زندگیروستا شاه ابو زکریا
پدرعمران موسی
مادرمعلوم نیست
ساختار

بنای قدیمی بقعه از خشت و گل و دارای گنبد شلجمی بلند بود که در سالیان اخیر به جهت وقوع زلزله تخریب گردید و به جای آن بنایی جدید در حال ساخت می‌باشد که مساحت آن حدود ۷۵۰ متر مربع می‌باشد. گنبد بنا به صورت غنچه ای به ارتفاع ۱۲ متر است که سه متر آن را ساقه تشکیل می‌دهد. در داخل، وسط ستون‌ها ضریح آهنی قرار دارد. در دو طرف مدخل اصلی بقعه، دو مناره در حال اجرا است.[2]

تبارنامه

سید یحیی ابو زکریا بن ابی عمران موسی بن حسن امیر بن ابی الحسن موسی الاعرج بن جعفر الجمال بن ابی جعفر محمد بن ابراهیم اکبر بن محمد الیمانی بن عبیدالله بن امام موسی کاظم[3] امامزاده یحیی ابو زکریا فرزندی به نام سید علی داشت که از او سید محمد و در نتیجه، ابوعبدالله محمد النقیب بن احمد العلوی بن ابراهیم بن برهان الدین بن محمد به وجود آمد.[4][5]

اما ممکن است این مطلب خلاف واقع باشد[6][7]و اینکه شخصی در میان فرزندان موسی بن جعفر، به نام یحیی با کنیه ابو زکریا باشد اختلاف نظر وجود دارد.[8]

مدفن

بقعه این امامزاده در ۹۵ کیلومتری جنوب غربی شهر داراب و در ابتدای روستای شاه ابو زکریا واقع شده‌است.

منابع

  1. مزارات داراب، محمد مهدی بحرالعلوم، صفحه ۲۵۰.
  2. بقاع متبرکه و یادرگارهای دینی و تاریخی فارس، صفحه ۵۴.
  3. تفحه الأزهار و زلال الأنهار ۳، صفحه ۲۷۳ و ۲۷۴.
  4. الدر المنثور فی انساب المعارف و الصدور، صفحه ۲۴۱.
  5. المجدی فی انساب الطالبیین، صفحه ۱۱۶.
  6. الارشاد، شیخ مفید، جلد ۲، صفحه ۲۴۴.
  7. منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، جلد ۲، صفحه ۶۲۲.
  8. المعقبون من آل ابی طالب ۲، صفحه ۱۸۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.