شاخص توسعه انسانی در ایران

ایران ازلحاظ شاخص توسعهٔ انسانی در سال ۲۰۱۸ میلادی در رتبهٔ ۶۰ از بین ۱۸۸ کشور جهان، بالاتر از کشورهای برزیل مکزیک سریلانکا ونزوئلا،[1] و پس از کشورهای بوسنی و هرزگوین، قزاقستان، آذربایجان قرار گرفته‌است.[2] همچنین در رتبه‌بندی منطقه‌ای رتبهٔ هشتم خاورمیانه به ترتیب پس از اسرائیل، امارات متحده عربی، قبرس، قطر، بحرین، کویت و عربستان قرارداشته‌است. همچنین ایران با ۱۱ رتبه پیشرفت نسبت به سال ۲۰۰۵ یکی از ۷ کشور دنیا با بیشترین پیشرفت در شاخص توسعه انسانی است.[3]

تا جایی که ایران از گروه کشورهای دارای توسعهٔ انسانی متوسط به گروه دارای توسعهٔ انسانی بالا منتقل شده‌است.

نرخ سواد

آموزش پایه در ایران برطبق قانون اساسی اجباری است. نرخ سواد در ایران ۸۶٫۸ درصد است. ایران ازنظر نرخ سواد در رتبهٔ۸۹ جهان قرار دارد.[4]

امید به زندگی

امید به زندگی در لحظهٔ تولد در ایران ۷۵٫۵سال است که از این لحاظ در رتبهٔ ۶۲ جهان قراردارد. کشور ژاپن با امید به زندگی۸۳٫۷ سال در رتبهٔ اول جهان قرار دارد.[5]

درآمد سرانه

درآمد سرانه هر ایرانی از لحاظ «قدرت خرید» بر اساس معلم برابر ١٢ دلار است. ایران با این سرانه در رتبه های آخر جهان قرار می‌گیرد.[6] این در حالی است که تولید ناخالص داخلی ایران در رتبه ۶۶ جهانی جای دارد.[7]

شاخص توسعه انسانی ایران در سال ۲۰۱۳

ایران در شاخص توسعهٔ انسانی در سال ۲۰۱۵ نمرهٔ ۸۷/۷۷۴ و رتبهٔ ۶۹ را به‌دست آورده‌است.[8] در سال ۲۰۱۳ نمرهٔ ۸۷/۷۴۹ و در سال ۲۰۱۲ نیز نمرهٔ ایران در این شاخص ۸۷/۷۴۹ اعلام شده بود. بااین‌حال، ایران در رتبه‌بندی جهانی ازنظر توسعهٔ انسانی نزول ۲پله‌ای داشته‌است. رتبهٔ ایران ازنظر میزان توسعهٔ انسانی درمیان ۱۸۷ کشور جهان در سال ۲۰۱۳، ۷۵ اعلام شده‌است. این درحالی است که ایران در سال ۲۰۱۲ رتبهٔ ۷۳ را از این نظر به خود اختصاص داده‌بود.[9]

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.