سیروز صفراوی

سیروز از نظر پاتولوژی خصوصیات معینی دارد که با مجموعه‌ای از تظاهرات بالینی مشخص همراه است. پارانشیم کبد یک ضایعه مزمن غیرقابل برگشت را نشان می‌دهد. ابن ضایعات عبارتند از نکروز سلولهای کبدی، کلاپس شبکه حمایتی رتیکولی ومتعاقباٌ تجمع بافت همبند، تغییر شکل بستر عروقی و بازسازی ندولی پارانشیم باقی‌مانده کبد هستند. این روند پاتولوژیک یک مسیر نهایی شایع در انواع بسیاری از آسیبهای کبدی مزمن می‌باشد.

سیروز صفراوی
عکاسی ریزنگاری of primary biliary cirrhosis showing bile duct inflammation and injury. H&E stain.
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصپزشکی گوارش
آی‌سی‌دی-۱۰K74.3
آی‌سی‌دی-9-CM571.6
اُمیم109720
دادگان بیماری‌ها10615
مدلاین پلاس000282
ئی‌مدیسینmed/223
پیشنت پلاسسیروز صفراوی
سمپD008105

اگر بیماری یرقان در اثر انسداد مجاری صفراوی مثل تشکیل سنگهای صفراوی یا پیدایش تومور، ناشی شود آن را یرقان انسدادی می‌نامند. چنین روندی در بلند مدت با تخریب بافت طبیعی کبد منجر به بروز سیروز صفراوی ( Biliary cirrhosis ) می‌شود . ( به خصوص در مواقعی که سنگ صفرا در مجاری صفراوی قرار داشته باشد ).

سیروز ممکن است با نارسایی کبدی، واریس عروق مری، انسفالوپاتی کبدی، هایپرتانسیون ورید پورت، آسیت و پریتونیت باکتریال همراه باشد .

جستارهای وابسته

سیروز کبدی

کبد

منابع

    • ویکی‌پدیای انگلیسی
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.