سه قطره خون
«سه قطره خون» نام داستانی کوتاه از صادق هدایت است که در مجموعهٔ داستان کوتاهی به همین نام در سال ۱۳۱۱ خورشیدی (۱۹۳۲ میلادی)[1] چاپ شد. این داستان از داستان‌های سوررئالیستی هدایت محسوب می‌شود. در این داستان که در دارالمجانین می‌گذرد یکی از شخصیت‌ها عادت به خواندن مسمطی دارد که شهرت فراوانی یافته‌است:
| دریغا که بار دگر شام شد | سراپای گیتی سیه‌فام شد | |
| همه خلق را گاهِ آرام شد | بجز من که درد و غمم شد فزون | |
| جهان را نباشد خوشی در مزاج | بجز مرگ نَبْوَد غمم را علاج | |
| ولیکن در آن گوشه در پای کاج | چکیده ست بر خاک سه قطره خون | |
پانویس
- "SE QAṬRA ḴUN – Encyclopaedia Iranica". Encyclopædia Iranica. 2011-08-30. Retrieved 2017-04-17.
پیوند به بیرون
 |
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: سه قطره خون |
| رمانها |
|  | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| داستان‌های کوتاه |
| ||||||||
| نمایشنامهها |
| ||||||||
| آثار غیرداستانی |
| ||||||||
| ترجمهها |
| ||||||||
| دیگر |
| ||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.