سنگ آتشفشانی
سنگ آتشفشانی یا آذرین نوعی سنگ است که به‌صورت ماگمای گداخته در سطح زمین به سرعت سرد شده‌است. سنگ‌های آتشفشانی داراری ویژگی‌های زیر هستند:
- به علت سرد شدن سریع، دارای شیشه هستند یا آنقدر ریزدانه‌اند که نمی‌توان مواد آن‌ها را تعیین کرد.
- در مقاطع نازک ساختمان‌هایی مانند لایه‌بندی، حالت جریانی، حباب‌ها، لکه‌ها و رگه‌های حاصل از تفکیک شدن یا اختلاط ناپذیری و حفره‌های خالی یا پرشده را نشان می‌دهند.
- وجود شیشه‌ها و ریزدانه‌ها در سنگ‌های آتشفشانی باعث می‌شود که وجود مواد و کانی‌های رنگی در مقایسه با سنگ‌های درونی نمود بیشتری داشته باشد.
- ساخت‌های صحرایی سنگ‌های آتشفشانی در مقایسه با سنگ‌های درونی متنوع‌تر هستند.
- اغلب سنگ‌های آتشفشانی دارای دو بخش هستند: الف) فنوکریست‌ها یا درشت‌بلورها که به‌طور معمول قبل از استقرار سنگ در جایگاه اصلی آن تشکیل شده‌اند. ب) خمیره ریزدانه یا شیشه‌ای که بلورهای درشت در آن‌ها جای دارند.[1]
منابع
- قربانی، منصور (۱۳۸۲). مبانی آتشفشان شناسی. آرین زمین.
| گونه‌های آتشفشان |
|  |
|---|---|---|
| سنگ‌های آتشفشانی | ||
| لیست و گروه‌های آتشفشان‌ها |
| |
| ||