سمفونی شماره ۴۱ (موتسارت)
سمفونی شماره ۴۱ (ک. ۵۵۱) در دو ماژور، تکمیل‌شده در ۱۰ اوت ۱۷۸۸، آخرین و طولانی‌ترین سمفونی ساخته‌شده توسط ولفگانگ آمادئوس موتسارت است. این سمفونی همچنین با نام سمفونی ژوپیتر (به آلمانی: Jupiter-Sinfonie) شناخته می‌شود.
| سمفونی شماره۴۱ | |
|---|---|
| ژوپیتر | |
| ولفگانگ آمادئوس موتسارت | |
 موتسارت ۱۷۸۸ | |
| مایه‌نما | دو ماژور |
| شمارهٔ اثر | K. ۵۵۱ |
| سبک | موسیقی کلاسیک |
| شکل | سمفونی |
| آفرینش | ۱۷۸۸ |
| مدت زمان | ۳۳ دقیقه |
| موومان‌ها | چهار |
| سازبندی | ارکسترال |
سازبندی
این سمفونی برای فلوت، ۲ ابوا، ۲ فاگوت، ۲ هورن (در دو)، ۲ ترومپت (در دو)، تیمپانی (نُت‌های دو و سُل) و سازهای زهی نوشته شده‌است.
موومان‌ها
چهار موومان این اثر در فرمِ سنتی سمفونی دوره کلاسیک تنظیم شده‌اند:
- آلگرو ویواچه، 4
4 - آندانته کانتابیله، 3
4 در فا ماژور - منوئه: آلگرتو – تریو، 3
4 - مولتو آلگرو، 2
2
مدت زمان سمفونی حدود ۳۳ دقیقه است.
- موومان اول در فرم سونات و «تم اول» با موتیف‌های متضاد آغاز می‌شود. شروع با حرکتی جهشی از پایه با نت‌های تریوله (en) از نمایان به تونیک است و دنبالهٔ آن، پاسخی شاعرانه است.
- Musical scores are temporarily disabled.
این تبادل متضاد دوبار تکرار می‌شود و به دنبال آن یک سری از فانفارهای گسترده شنیده می‌شود. آنچه در ادامه می‌آید عبور با تغییرات است که در آن دو موتیف متضاد بسط و گسترش می‌یابند. سپس «تم دوم» سونات با لحنی شاعرانه در سل ماژور است که روی آکورد هفت معلق می‌ماند و ادامهٔ آن بخشی متلاطم است که در دو مینور دنبال می‌شود. با یک توقف کامل، قسمت اول تکرار می‌شود و موومان اول با مجموعه‌ای از فانفارها به پایان می‌رسد.
- موومان دوم در فرم سونات و یک ساراباند از نوع فرانسوی در فا ماژور (زیرنمایان دو ماژور) است.
- موومان سوم یک منوئه شبیه لندلر است که رقصی فولک و عامه‌پسندِ اتریشی محسوب می‌شود. در اواسط موومان و قبل از ورود کامل ارکستر، گسترش حرکت‌های کروماتیک با بافت‌های موسیقی تقلیدی در بادی‌های چوبی (میزان‌های ۴۳ تا ۵۱) ادامه می‌یابد. در بخش تریو، نت‌های چهارگانه که تم اصلی موومان آخر است، به‌طور مشخص برجسته می‌شود (میزان‌های ۶۸ تا ۷۱)، با این تفاوت که به جای درجه یک در درجه هفت و به جای گام ماژور در مینور است که این امر شخصیت متفاوتی به آن داده‌است.
- موومان چهارم، از ویژگی‌های این موومان، فوگ پنج‌صدایی آن است. در طول موومان بخش‌های فوگال با بسط و گسترش یک، دو یا چند تم (همان‌طور که در بادی‌های چوبی مشاهده می‌شود) وجود دارد. تم اصلی شامل چهار نت است:
- Musical scores are temporarily disabled.
در قسمت فینال چهار تم دیگر علاوه بر تمِ اصلی شنیده می‌شود و در فرم سونات است. تمامی این پنج تم برای یک کودای فوگال ترکیب شده‌است:
پرونده‌های صوتی
سمفونی شماره ۴۱ (ژوپیتر)، اثر: ولفگانگ آمادئوس موتسارت
- آیا در شنیدن پرونده مشکل دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Symphony No. 41 (Mozart)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۹.
