سعید قهاری

در ۵ فروردین ۱۳۳۱ در روستای چنار علیا در اسدآباد همدان زاده شد. او که از خانواده‌ای مذهبی بود با اتمام تحصیلات ابتدایی در روستا به همدان رفت و دیپلم خود را در این شهر گرفت. او هم‌زمان با انجام خدمت سربازی برای ۲ سال و فراگیری فنون نظامی در حکومت پهلوی، با شرکت در تظاهرات‌ها مبارزات خود را هم آغاز کرد. با پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران او از نخستین پاسدارانی بود که در سال ۱۳۵۸ به سپاه پیوست و فرمانده بسیج همدان شد.[2]

او که فرمانده بسیج همدان بود بعدتر جانشین فرمانده سپاه همدان گشت و پس از آن فرمانده سپاه نهاوند شد و سپس به فرماندهی سپاه در سنقر که در آن زمان به درگیری با نیروهای مخالف دولت مشغول بود منصوب شد. در سال ۱۳۶۵ پس از سه سال خدمت در سنقر به تیپ جوانرود منصوب شد و بعد فرماندهی پاوه را عهده‌دار گشت. او در آن زمان بود که با شرکت در عملیات والفجر ۱۰ در جریان جنگ ایران و عراق توسط سلاح‌های شیمیایی دچار مصدومیت شد.[2]

پس از پاوه به جانشینی تیپ انصار الرسول در شاخ شمیران و اورامانات منصوب شد و با گذران یک دورهٔ فشردهٔ فنون عالی نظامی دگربار به مریوان فرستاده شد و برای فرماندهی سپاه و تیپ مریوان تعیین شد. با گذشت سه سال به قائم‌مقامی قرارگاه شهید شهرامفر در سنندج گماشته شد که بعد از ۶ ماه به توصیهٔ احمد کاظمی (فرماندهٔ وقت قرارگاه حمزه که بعدها با انفجار هواپیما به قتل رسید) برای فرماندهی قرارگاه شهید کاوه در بانه رفت. پس از آن جانشین لشکر ۳ ارومیه شد که در جریان درگیری با اشرار در اشنویه در یک خانه در سال ۱۳۷۳، برای بار پنجم از ناحیهٔ پا زخمی شد.[1][2] سپس مسئول ستاد قرارگاه حمزه سید الشهدا گشت و در کل برای ۹ سال همراه با احمد کاظمی فعالیت کرد. سپس با توجه به شرایط وقت، جانشین قرارگاه نجف در کرمانشاه شد و سه سال در آنجا خدمت کرد. سپس به فرماندهی ارشد یزد و تیپ مستقل الغدیر تعیین شد و نزدیک به سه سال تیپ را آماده و عملیاتی ساخت. در همان زمان کنگرهٔ شهدای دارالعباده یزد را تأسیس کرد. در آبان ۱۳۸۵ به فرماندهی لشکر ۳ نیروی مخصوص حمزه سید الشهدا منصوب شد.[1][2]

با گذشت حدود ۴ ماه از فرماندهی لشکر ۳ نیروی مخصوص سپاه، در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۸۵ در ارومیه همراه با ۱۳ تن دیگر کشته شد.[1][4] گفته شد که وی بر اثر سقوط بالگرد ۲۱۴ هوانیروز در جریان بازدید از عملیات علیه حزب پژاک در منطقه شمال‌غرب ایران جان باخت.[5][6] بنابه نوشتهٔ خبرگزاری فارس وی «در حادثه درگیری با اشرار در شمال غرب کشور و سقوط بالگرد در شهر خوی به همراه جمعی از نیروهای سپاه و ارتش» جان باخت.[3] یک روز پس از این حادثه در اطلاعیه‌ای که توسط سپاه منتشر شد علت حادثه «شرایط بد آب و هوایی» اعلام شد.[7]

در حالی که منابع خبری ایران در گزارش‌های خود در تاریخ ۵ اسفند علت حادثه را سقوط به دلیل شرایط نامساعد جوی اعلام کرده بودند، پژاک در تاریخ ۶ اسفند، با انتشار اطلاعیه‌ای که در کردستان عراق در اختیار خبرنگاران قرار داده بود، مدعی شد که یکی از سرنشینان هلیکوپتر را دستگیر کرده و سرتیپ سعید قهاری، فرمانده لشکر سوم نیروی زمینی سپاه را به قتل رسانده‌است.[8]

او دارای پنج خواهر و چهار برادر بود.[1] همسرش فرحناز رسولی، در خصوص سال‌های زندگی با شوهرش گفته بود: «زمستان سال ۶۳ بود که با هم ازدواج کردیم، از همان موقع برحسب نیاز به همراه حاج سعید به شهرهای مرزی کردستان رفتم، ۲۳ سال زندگی مشترک را در فضایی آکنده از معنویت و در خانواده پاسداری در کنار هم تجربه کردیم، هر کدام از فرزندان مان در یکی از شهرهای مرزی متولد شده و با توکل برخدا و یاری خدا و با مشکلات جنگ و جبهه بزرگ شدند.» از سعید قهاری دو پسر به نام‌های عباس و احمد و دو دختر به نام‌های بنت‌الهدی و فاطمه به جا مانده‌است.[5]

در سال ۱۳۸۷ کتاب خاطرات او در شمارگان ۲۰۰۰ نسخه توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان منتشر شد.[9]