زمینه‌نوا

در موسیقی، زَمینه‌نَوا[1] (به انگلیسی: drone) یک نوت پایه یا زیربنایی ممتد [واخوان] است تقریباً در سراسر طول قطعه موسیقی شنیده می‌شود.

آهنگ قایق آسمانی
نسخه‌ای از آهنگ قایق آسمانی با نی‌انبان که یک زمینه‌نوای در مایه (B) در سراسر آن شنیده می‌شود.

در پخش این پرونده مشکل دارید؟ ویکی‌پدیا:راهنمای رسانه را ببینید.

زمینه‌نوا بیشتر در موسیقی شرقی و در موسیقی محلی ایرلندی کاربرد دارد و در موسیقی ایرلندی نی‌انبان برای این منظور به‌کار می‌رود.

در موسیقی هندی انواع فعالیت‌های موسیقایی می‌توانند بر فراز زمینه‌نوا یا واخوان صورت گیرند. چنانچه در اجرا، خواننده نیز حضور داشته باشد واخوان توسط وی انتخاب می‌گردد و همهٔ نوازندگان سازهای خود را بر آن مبنا کوک می‌کنند و اگر خواننده نباشد هر نوازنده‌ای می‌تواند آنرا تعیین نماید.

منابع

  • Derek Bailey | طینوش بهرامی: درآمدی بر شناخت موسیقی هند. در: مجله انگار. چهارشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۳
  1. خبرگزاری ایسنا: تازه‌ترین واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان. بازدید: فوریه ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.