رها کردن

رها کردن (انگلیسی: Let Go‎) نخستین آلبوم استودیویی آوریل لوین، خواننده-ترانه‌پرداز آمریکایی است. این آلبوم در ۴ ژوئن ۲۰۰۲ توسط اریستا رکوردز منتشر شد. برای یک‌سال بعد از امضاء قرارداد همراه با آریستا، لوین به دلیل تعارضات در راستای موسیقی‌اش در حال کشمکش بود. لوین به لس آنجلس در کالیفرنیا نقل مکان کرد و شروع به ضبط موسیقی و تدارکات برای آن نمود. او برای شناسایی اینکه کدام لیبل باید مورد استفاده قرار بگیرد همراه با تیم ضبط موسیقی ماتریکس پیوست.[1][2]

رها کردن
آلبوم استودیویی از
آوریل لوین
انتشار۴ ژوئن ۲۰۰۲ (۲۰۰۲-06-۰۴)
ضبطمه ۲۰۰۱–مارس ۲۰۰۲
ژانر
مدت۴۸:۴۱
ناشراریستا
تهیه‌کننده
  • کرت فراسکا
  • کلیف مگنس
  • ماتریکس
  • پیتر زیزو
گاه‌نگاری آوریل لوین
بی-سایدز
(۲۰۰۱)		 رها کردن
(۲۰۰۲)		 آوریل لوین: دنیای من
(۲۰۰۳)
تک‌آهنگ‌های رها کردن
  1. «پیچیده»
    تاریخ انتشار: ۲۳ آوریل ۲۰۰۲
  2. «پسر اسکیت‌باز»
    تاریخ انتشار: ۲۷ اوت ۲۰۰۲
  3. «با تو هستم»
    تاریخ انتشار: ۱۹ نوامبر ۲۰۰۲
  4. «از دست دادن درک»
    تاریخ انتشار: ۱ آوریل ۲۰۰۳
  5. «موبایل»
    تاریخ انتشار: مه ۲۰۰۳

آلبوم در ۴ ژوئن ۲۰۰۲، در ایالات متحده عرضه شد و چندی پس از عرضه در بیلبورد ۲۰۰ توانست رتبه ۲ را بگیرد، همچنین در استرالیا، کانادا و بریتانیا در مقام اول قرار بگیرد. این موفقیت توانست لوین را در سن ۱۷ سالگی به جوان‌ترین خواننده تک که توانسته بود تا همان زمان در رتبه اول در بریتانیا قرار بگیرد تبدیل کند.[3] با پایان ۲۰۰۲، آلبوم توانست گواهینامه چهار-بار پلاتین را از طرف RIAA بگیرد و او را به عنوان پرفروش‌ترین خواننده زن سال ۲۰۰۲ و پرفروش‌ترین آلبوم-اول سال ثبت کند.[4] با آمدن مه ۲۰۰۳، این آلبوم بیش از ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ نسخه در کانادا به فروش رسانید و از سوی انجمن صنعت ضبط موسیقی کانادا گواهینامه الماس را گرفت.[5] از سال ۲۰۰۹، فروش این آلبوم از مرز ۱۶ میلیون نسخه به صورت جهانی گذشت،[6] و تنها با فروش ۶ میلیون نسخه در ایالات متحده، RIAA گواهینامه شش‌بار-پلاتین را به آن اعطا کرد.[7] آلبوم در پایان سال به عنوان بزرگترین «آلبوم آغازین» سال ۲۰۰۲ در سبک پاپ شناخته شد.

پیشینه

در نوامبر ۲۰۰۰،[8] کن گرانگارد، یکی از نمایندگان A&R، آنتونیو رید رئیس-آینده آریستا رکوردز، را دعوت به دیدار با تهیه‌کننده پیتر زی‌زو در استودیوی آن‌ها در منهتن نمود تا صدای لوین را بشنوند. آزمایش ۱۵ دقیقه‌ای لوین، باعث تحت تأثیر قرار گرفتن رید شد و او بلافاصله قراردادی به ارزش ۱٫۲۵ میلیون دلار برای دو آلبوم و یک ۹۰۰٬۰۰۰ دلار اضافی را برای پیش‌پرداخت انتشارات همراه به لوین امضاء کرد.[9][10] در همین زمان، او احساس می‌کرد که به‌طور طبیعی با دسته اسکیترهای دوران دبیرستانش تطابق زیادی دارد، تصویری که در اولین آلبومش دیده می‌شد. او حالا همراه با یک ناشر قرارداد امضاء کرده بود و تمام سعی‌اش را در موسیقی متمرکز کرده بود،[8] اما هنوز مجبور بود که والدینش از این تصمیمش اطلاع دهد. «من نمی‌خواستم این [قرار موسیقی] را برگشت بدهم. در تمام عمرم این رویای من بوده. آنها [پدر و مادرم] می‌دانند که چه قدر من این را می‌خواستم و چه‌قدر برای آن تلاش کرده‌ام.»[1][2] اولین تک‌آهنگ لوین، «پیچیده» در استرالیا رتبه اول و در ایالات متحده رتبه دوم را گرفت، این ترانه همچنین یکی از بهترین و پرفروش‌ترین ترانه‌های کانادا در سال ۲۰۰۲ بود که همچنین در شوی تلویزیونی نوجوانان «داوسونز کریک»[پ 1] به نمایش درآمد. «پیچیده» بعدها به ۱۰۰ ترانه برتر دهه راه یافت و رتبه ۸۳ را گرفت.[11]

دیگر تک‌آهنگ‌ها، «اسکیتر بوی» و «با تو هستم» به فهرست ۱۰ برتر ایالات متحده وارد شدند.[12] در نتیجه این سه تک‌آهنگ برتر، لوین دومین هنرمند در تاریخ است که توانسته با اولین آلبومش سه تک‌آهنگ شماره ۱ را در بیلبورد مین‌استریم ۴۰ برتر داشته باشد.[13] برای موزیک‌ویدئوی «پیچیده»، لوین به عنوان "بهترین هنرمند نو" در سال ۲۰۰۲ از طرف ام‌تی‌وی شناخته شد.[14] او چهار جایزه جونو را در سال ۲۰۰۳ برنده شد و برای شش‌تای دیگر نامزد شد.[15] او جایزه موسیقی دنیا را برای "پرفروش‌ترین خواننده کانادایی در دنیاً برنده شد و برای هشت جایزه گرمی نامزد شد که شامل "بهترین هنرمند نو" و "ترانه سال" برای «پیچیده» (۲۰۰۳) بود.[16]

در ۲۰۰۲، لوین نقشی به عنوان هنرمند برجسته در موزیک ویدیوی «"هزاران میلیون"» از گروه پاپ پانک «تربل چارجر» ظاهر شد.[پ 2][17] در مارس ۲۰۰۳، لوین روی جلد مجله رولینگ استون ظاهر شد[18] و بعداً در مه[19] ترانه «سوخت» را در طول نمایش ام‌تی‌وی برای احترام به متالیکا انجام داد.[20] در طول اولین تور موسیقی‌اش، تور «سعی کن مرا خفه کنی» لوین ترانه «بسکت کیس» را از گرین دی اجرا کرد.[21]

فهرست ترانه‌ها
شمارهنامپانویسمدت‌زمان
۱ از دست دادن درک [پ 3] ۳:۵۳
۲ پیچیده [پ 4] ۴:۰۳
۳ اسکیتر بوی [پ 5] ۳:۲۳
۴ با تو هستم [پ 6] ۳:۴۲
۵ متحرک [پ 7] ۳:۳۱
۶ ناخواسته [پ 8] ۳:۴۰
۷ فردا [پ 9] ۳:۴۸
۸ هیچ چیز جز معمولی [پ 10] ۴:۱۰
۹ چیزهایی که هیچ‌گاه نمی‌گویم [پ 11] ۳:۴۳
۱۰ دنیای من [پ 12] ۳:۲۶
۱۱ هیچ‌کس دست نمی‌اندازد [پ 13] ۳:۵۶
۱۲ خواستن بیش از حد [پ 14] ۳:۴۴
۱۳ عریان [پ 15] ۳:۲۸
۱۴ چرا [پ 16] ۳:۵۹

رتبه‌ها و گواهینامه‌ها

اعضاء در این آلبوم

فهرست اعضاء از وبسایت barnesandnoble.com اقتباس شده‌است.

برابرهای انگلیسی
  1. Dawson's Creek
  2. Hundred Million by Treble Charger
  3. Losing Grip
  4. Complicated
  5. Sk8er Boi
  6. I'm With You
  7. Mobile
  8. Unwanted
  9. Tomorrow
  10. Anything But Ordinary
  11. Things I'll Never Say
  12. My World
  13. Nobody's Fool
  14. Too Much to Ask
  15. Naked
  16. Why

پانویس
  1. "Cdn. teen Avril Lavigne climbing the pop charts". The Canadian Press. 3 June 2002. Retrieved 8 June 2010.
  2. Quigley, Maeve (7 September 2003). "They think I'm a tomboy .. but I'm looking forward to a white wedding". Sunday Mirror]]. Retrieved 1 June 2010.
  3. Lamb, Bill. "Avril Lavigne". About.com. Retrieved 14 May 2010.
  4. "E = 2K2". Recording Industry Association of America. 20 December 2002. Retrieved 12 March 2009.
  5. "Avril Lavigne presented with Diamond". Canadian Recording Industry Association. 2003. Retrieved 14 March 2009. Unknown parameter |month= ignored (help)
  6. "Avril Lavigne Ends North American Run of Shows with Two Dates In Washington Beginning 9 May". Transworldnews.com. 5 April 2008. Archived from the original on 5 December 2008. Retrieved 29 May 2008.
  7. "Gold and Platinum". Recording Industry Association of America. Retrieved 13 March 2009.
  8. Pak, SuChin. "Avril Lavigne: The Real Deal". MTV. Retrieved 14 March 2009. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  9. Willman, Chris (1 November 2002). "Avril Lavigne The Anti-Britney". Entertainment Weekly. Retrieved 14 March 2009.
  10. Thorley, Joe (2003). Avril Lavigne: the unofficial book. London: Virgin. ISBN 1-85227-049-7. Retrieved 28 March 2010.
  11. "Billboard Hot 100 songs of the decade". Billboard. Retrieved 12 November 2009.
  12. "Artist Chart History – Avril Lavigne". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. Archived from the original on 30 April 2008. Retrieved 29 March 2009.
  13. Trust, Gary (14 July 2009). "Lady GaGa charts third No. 1 on Mainstream Top 40". Reuters. Retrieved 13 July 2009.
  14. "MTV Video Awards; Avril Lavigne receives best new artist award". Waterloo Region Record. 30 August 2002. Retrieved 31 May 2010.
  15. LeBlanc, Larry (7 April 2003). "Avril Nabs Four Juno Awards". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. Retrieved 6 April 2010.
  16. Cadorette, Guylaine (3 January 2003). "Let the Music Play: 2003 Grammy Nominees Announced". Hollywood.com. Archived from the original on 29 May 2012. Retrieved 29 March 2009.
  17. "Lavigne, Our Lady Peace among winners of video awards". CBC.ca. 23 June 2003. Retrieved 2 June 2010.
  18. Cadorette, Guylaine (3 March 2003). "Avril lavigne Rolling Stone Cover". Rolling Stone. Archived from the original on 23 December 2007. Retrieved 20 August 2009.
  19. Downey, Ryan J. (5 May 2003). "Avril, Snoop Dogg, Lisa Marie Presley Bow Down To Metallica". MTV. Retrieved 8 June 2010. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  20. "About the Show: mtvICON: Metallica". MTV. Retrieved 11 May 2010.
  21. Sullivan, James (2 May 2003). "She's talkin' 'bout her generation / Lavigne's energetic show and young fans are all about the music". San Francisco Chronicle. Retrieved 2 June 2010.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.