رعد بن زید

رعد بن زید (عربی: الأمير رعد بن زيد؛ زادهٔ ۱۸ فوریهٔ ۱۹۳۶) یکی از شاهزادگان خانواده سلسله هاشمی اردن است. وی پس از مرگ پدرش در ۱۸ اکتبر ۱۹۷۰، وارث رئیس دفتر سلطنتی عراق و سوریه شد. رائد در لندن و پاریس زندگی کرده‌است.[1]

رعد بن زید
شاهزاده پادشاهی عراق و سوریه
زاده۱۸ فوریهٔ ۱۹۳۶ (۸۵ سال)
برلین
همسر(ان)مارگارتا اینگا الیزابت لیند
خاندانسلسله هاشمی
پدرشاهزاده زید بن حسین
مادرفخرالنساء زید

زندگی و خانواده

او در تاریخ ۱۸ مارس ۱۹۳۶ در زمانی که پدرش سفیر عراق در آلمان بود، در برلین به دنیا آمد. پدر او شاهزاده زید بن حسین و مادرش فخرالنساء زید با اصلیت ترکی است. او بعد از فوت پدرش در سال ۱۹۷۰ وارث رهبری خانواده سلطنتی هاشمی در عراق و سوریه شد. او یکی از آخرین نوه‌های شریف حسین شاه حجاز است. همچنین او پسر عموی پسر پادشاه اردن طلال بن عبدالله و شاه غازی اول است.

یکی از پسرعموهای پدربزرگ رعد، فیصل دوم، آخرین پادشاه عراق بود که در روز ۱۴ ژوئیه ۱۹۵۸ در کودتای خونین کشته شد (همچنین شاهزاده عبدالله نیز کشته شد). شاهزاده زید، پدر رعد، پس از رژیم اسد، نماینده سلطنت عراق را به وارث بعدی تحویل داد و به عنوان رئیس خانه سلطنتی عراق به رسمیت شناخته شد. پدرش در این دوران سفیر عراق در لندن بود و وی از دوران کودتا به بعد همچنان در لندن زندگی می‌کنند.

تحصیلات

رعد مدرک تحصیلی دوره دوم دبیرستان را در مدرسه ویکتوریا در اسکندریه و مدرک لیسانس را از دانشگاه کمبریج انگلیس در سال ۱۹۶۰ دریافت کرد و در سال ۱۹۶۳ فوق لیسانس را از همان دانشگاه گرفت. او علاوه بر زبان مادری یعنی عربی به زبان‌های انگلیسی و ترکی مسلط است و میزان کمی نیز زبان فرانسه و ایتالیایی را فرا گرفته‌است.

زندگی شخصی

رعد بن زید در سال ۱۹۶۳ با یک زن سوئدی بنام مارگارتا اینگا الیزابت لیند ازدواج کرد و صاحب ۵ فرزند است.

شاهزاده زید رعد حسین کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل یکی از فرزندان او است.

مناصب

رعد بن زید چندین منصب عالی داشت که مهم‌ترین آن‌ها عبارت بودند از:

  • معاون پژوهشی مرکز خاورمیانه در دانشگاه کمبریج از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳
  • نخست‌وزیر اواخر شاه حسین بن طلال در سال ۱۹۶۳
  • انتصاب مدیر کل بنیاد جوانان در ۱۶ اکتبر ۱۹۶۶
  • وزیر دادگاه سلطنتی
  • مشاور اصلی در دادگاه سلطنتی

جستارهای وابسته

منابع

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.