راینهارت هایدریش

هایدریش در شهر هاله در ایالت زاکسن-آنهالت زاده شد. پدر و مادر او هر دو بسیار علاقه‌مند و درگیر موسیقی بودند (پدرش آهنگساز بود) و از همین رو هایدریش نیز به ویولن علاقه‌مند شد و این علاقه را تا پایان عمر با خود داشت. گرچه او پسری خجالتی بود اما از نظر جسمی وضعیت خوبی داشت و در جوانی، خوش‌تیپ و سالم بود. او ورزش‌کاری توانا به‌ویژه در شنا و شمشیربازی بود.

او در جوانی به حزب ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان (حزب نازی) پیوست و در ۲۷ سالگی رئیس نیروهای امنیتی شد و این سازمان را به سازمان اطلاعاتی بزرگی بدل کرد.

او همچنین از رهبران گشتاپو بود و زیر نظر هاینریش هیملر کار می‌کرد.

در سال ۱۹۴۱ او از مهم‌ترین رهبران پروژهٔ «راه حل نهایی» بود.

هایدریش برای بهبود تولید کارخانه‌های رایش به پراگ فرستاده شده بود. با تمرکز بر وضعیت کار، او موفق شد وضع کارگران و تولید را به شدت بهبود ببخشد تا جایی که بازار سیاه پراگ از بین رفت. او امتیازهای فراوانی به کارگران بخشید و امنیت و حقوق آنها را بالا برد. با این بهبود سرپرستی، به فرایند تولید در این بخش از رایش، بیش از پیش افزوده شد که باعث شد زنگ خطر در بریتانیا و در جبهه نیروهای متفقین به صدا در آید. از طرفی، هایدریش با اعتماد به نفس و برای نمایش اعتمادش به نیروهای محلی، با خودروی روباز و بدون گارد رانندگی می‌کرد. او در ۲۷ ماه مه ۱۹۴۲ با شبیخون دو نفر پارتیزان چک، که از بریتانیا فرستاده شده بودند، زخمی شد.

این دو پارتیزان، یان کوبیش و یوزف گابشیک بودند که در بریتانیا آموزش دیده و در دسامبر ۱۹۴۱ با چتر به چک رفته بودند نخست کوشیدند با مسلسل دستی بریتانیایی استن شلیک کنند. ولی مسلسل از کار افتاده و شلیک نکرد. آنها سپس بمبی را منفجر کردند که زخمی کُشنده بر پیکر هایدریش نهاد و یکی از پارتیزان‌ها را زخمی کرد. هایدریش چند روز بعد در یکی از بیمارستان‌های پراگ در سن ۳۸ سالگی درگذشت.

در واکنشی انتقامجویانه، نازی‌ها دو روستای لیدیتسه و لزاکی را ویران کردند و همه پسران و نوجوانان را به قتل رساندند و زنان و کودکان را به اردوگاه‌های کار اجباری فرستادند.[5]

قبر این افسر در گورستانی در مرکز برلین بی‌نام و نشان بود. نیروهای متفقین در اواخر جنگ جهانی دوم پس از اشغال آلمان حکمی را صادر کردند که نباید قبر افسران ارشد نازی نشانه‌گذاری و مشخص شود. در دسامبر ۲۰۱۹ کارمند گورستان متوجه شد که گور باز شده اما پلیس تأیید کرده که هیچ استخوانی از این قبر بیرون برده نشده‌است. احتمال دارد کسی که این کار را انجام داده از هویت پیکر آگاهی داشته‌است.[5]

• ترور هایدریش (عالی‌رتبه‌ترین مقام امنیتی آلمان نازی)، حمید عشقی، آرمان رشد (۱۳۹۴)
• Modern World History, Combined Edition - Cambridge Univeristy Press
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Reinhard Heydrich». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ راینهارت هایدریش موجود است.