عملیات تاننبرگ

طرح عملیات در می ۱۹۳۹ توسط اداره مرکزی II P نهایی شد.به دستور هیتلر یک واحد ویژه با نام تاننبرگ در اداره اصلی امنیت رایش ایجاد شد که شماری از واحدهای آینزاتس‌گروپن را فرماندهی می‌کرد.وظیفه آن‌ها یافتن و دستگیری افرادی بود که نام آن‌ها پیش از جنگ در لیستی که آلمان‌ها تهیه کرده بودند آمده بود.

چند آموزگار لهستانی اهل بیدگوشچ توسط نیروهای فولکس‌دویچه زلبست‌شوتز به محل در دره مرگ اعدام برده می‌شوند

فاز اول عملیات در اوت ۱۹۳۹ و با دستگیری و اعدام حدود ۲۰۰۰ فعال عضو سازمان‌های اقلیت لهستانی در آلمان اجرا شد.فاز دوم در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شد و در ماه اکتبر به پایان رسید.در این فاز حداقل ۲۰٬۰۰۰ نفر در ۷۶۰ کشتار جمعی توسط نیروهای آینزاتس‌گروپن و با کمک واحدهای ورماخت کشته شدند.در اجرای این فاز گروه شبه‌نظامی فولکس‌دویچه زلبست‌شوتز که اعضای آن از اقلیت آلمانی ساکن لهستان بودند نیز مشارکت داشتند.

در جریان عملیات تاننبرگ، بیماران بیمارستان‌ها در لهستان بزرگ‌تر توسط نیروهای آینزاتس‌گروپن IV تحت فرماندهی هربرت لانگه کشته شدند.وی کمی پس از اتمام عملیات به فرماندهی اردوگاه مرگ خلمنو منصوب شد.تا نیمه ۱۹۴۰ افراد لانگه ۱۱۰۰ بیمار را در اوینسکا، ۲۷۵۰ بیمار را در کوشچان و ۱۵۵۸ بیمار و ۳۰۰ لهستانی دیگر را در ژاودوو با شلیک به پشت گردن به قتل رساندند.

باقی‌مانده ساختمانی در اردوگاه کار اجباری زولداو که هربرت لانگه در آن‌جا ون‌های گاز را برای کشتار بیماران لهستانی آزمایش می‌کرد

پتر لونگریش تاریخ‌نگار آلمانی معتقد است که کشتار بیماران بیمارستان‌ها عمل خودسرانه نیروهای آینزاتس‌گروپن محسوب می‌شود زیرا هیچ دستوری از طرف هاینریش هیملر برای این کار داده نشده بود.تجربه لانگه در کشتار شهروندان لهستانی موجب شد تا ارنست دامتسوگ فرمانده زیپو و اس دی در پوزنان وی را به فرماندهی یک واحد زوندرکماندو برای نابودی گتو لودز منصوب کند.

• نسل‌کشی

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Operation Tannenberg». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۶.

این نوشتار، نیازمند مختصات است. خواهشمند است با تعیین مختصات بر پایه راهنمای مختصات‌دهی به بهبود کیفیت آن کمک کنید. سپس این برچسب را از صفحه بردارید.