خرجگیل

این روستا در دهستان خرجگیل قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲٬۸۴۹ نفر (۶۲۹خانوار) بوده‌است.

خرچه نوعی گیاه است که در مناطق جلگه ای و داخل مزارع برنج به وفور یافت میشود و گیل به معنی گل می‌باشد. خرچه گیل به معنی خاک خرچه رو است. معنی دیگری که به آن نسبت میدهند از اسم یک زن به نام خججه (خدیجه) گرفته شده‌است که گویا در این مکان مفقودشده است و گین (gin) به معنی گم شدن می‌باشد.

بین روستاهای شخه مله(غرب) ودرازه مله (شرق)قراردارد،وشمال وجنوب ان جنگل میباشد.ناورودازشمال ان میگذرد.جاده اسالم به خلخال ازوسط ان عبورمیکندوخوددهستان شامل روستاهای آساوه شم(asavasham)وتازاواد(tazavad)میباشد.یک پایگاه بسیج دارد به نام امام خمینی.

مردم به زبان تالشی صحبت میکنندوبیشتر انها شخه تایف(ازتیره ی شیخها)هستند،اغلب فقیرنشین وبسیاری هم مهاجرت کرده اند.چندسالی است که مردم با اجاره دادن منازل خود،پخت نانهای محلی،فروش لبنیات،ایجادکافه ها وقلیانسراها،بلال فروشی،عسل فروشی وصنایع دستیو...امرارمعاش میکنند

تمامی مردم مسلمان سنی مذهب(شافعی) هستند

• «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.