حسگر فروسرخ غیرپاشنده

حسگر فروسرخ غیرپاشنده (به انگلیسی: Nondispersive infrared sensor) یا (حسگر NDIR) نمونه ای ساده از سنسورهای اسپکتروسکپی (spectroscopic) می‌باشند که به عنوان ردیاب گازها استفاده می‌شوند.

استریوسکوپی یا طیف‌سنجی به مطالعه رابطه بین امواج الکترومغناطیسی ساطع شده و جنس مواد گفته می‌شود که تابعی از طول موج یا فرکانس می‌باشد؛ و اطلاعات آن اغلب بر اساس طیف انتشار (emission spectrum) ارائه می‌شود. طیف فرکانس تابش الکترومغناطیسی از تغییر سطح انرژی اتم یا مولکول‌ها بدست می‌آید. به این ترتیب که اتم/مولکول انرژی جذب شده خود با ساطع کردن امواج الکترو مغناطیس رها می‌کنند که انرژی ساطع شده هر اتم/مولکول منحصر به خودش بوده و قابل ردیابیست.

اجزا و نحوه عملکرد

این سنسورها اغلب دارای یک منبع اینفرارد، محفظه نمونه، فیلتر نوری و صفحه جذب کننده امواج می‌باشند. با قرار دادن گاز مورد بررسی در محفظه نمونه‌برداری و تابش اشعه مادون قرمز به آن انرژی اتم/مولکول‌ها بالا رفته و در نتیجه با ساطع کردن امواج الکترومغناطیس این انرژی این انرژی را تخلیه می‌کنند. با بررسی صفحه جذب کننده اینفرارد که در روبروی آن تعبیه شده‌است و مقایسه آن با نور اینفرارد می‌توان میزان تراکم گاز موجود در محفظه را اندازه‌گیری اندازه‌گیری کرد.

جستارهای وابسته

منابع

    مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nondispersive_infrared_sensor». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۸.

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.