حسن کفائی

میرزا حسن کفایی در سال 1281 یا 1282ش در نجف متولد شد.

پدر وی آخوند ملا محمدکاظم خراسانی مرجع بزرگ زمان خود بود که از انقلاب مشروطه حمایت می‌کرد.

فرزندان آخوند خراسانی از جمله میرزا حسن بر اساس کتاب مهم پدرشان کفایة الاصول نام خانوادگی کِفائی بر خود گذاشتند.

حسن از کوچکترین فرزندان آخوند خراسانی بود و پدرش را در خردسالی (هشت یا نه سالگی) از دست داد. پس از تحصیلات دینی در نجف به ایران رفت.

میرزا حسن کفایی در دوره ششم مجلس شورای ملی که نخستین دوره‌ای بود که در دوران پادشاهی رضا شاه تشکیل شد، به نمایندگی مشهد به مجلس رفت. در دوره‌های هفتم و هشتم نیز نماینده مشهد بود و در دوره‌های نهم و دهم از درگز به مجلس رفت. پس از شهریور ۱۳۲۰ و سقوط رضاشاه، کفائی در انتخابات دوره چهاردهم مجلس شورای ملی بار دیگر به نمایندگی مشهد برگزیده شد. او در دوره دوم مجلس سنا که در ۱۳۳۲ گشایش یافت، سناتور انتصابی مشهد شد و در همین سمت هم از دنیا رفت.

میرزا حسن کفائی شخصیتی مردمی و متنفذ و در سلک روحانیت بود. اما در زمان رضاشاه به اجبار عمامه از سر برداشت هرچند خوی و خصلت روحانی را همیشه با خود داشت.

میرزا حسن کفایی در 52 سالگی در سال 1333ش درگذشت و چنانکه برادر بزرگش محمد آقازاده خراسانی در آرامگاه عبدالعظیم در شهر ری دفن است وی نیز همانجا به خاک سپرده شده‌است.[1]