جنگ آناستازی

جنگ آناستازی نام درگیری‌های میان ایران و روم در زمان ساسانیان و میان سال‌های ۵۰۲ تا ۵۰۶ میلادی است. از سال ۴۴۰ میلادی این نخستین برخورد بزرگ میان امپراتوری روم شرقی و ایران بود و خود زمینهٔ جنگ‌های دامنه‌دار دو قدرت جهان باستان را برای صد سال آینده فراهم‌آورد.

جنگ آناستازی
بخشی از جنگ‌های ایران و روم
زمان ۵۰۶–۵۰۲
مکان مرزهای شرقی امپراتوری روم شرقی مانند خسروانه[1] ٫میان‌رودان ٫ ارمنستان و جنوب آناتولی
نتیجه قرارداد صلح مرزها به جای پیشین خود برگشت
جنگندگان
شاهنشاهی ساسانیان امپراتوری روم شرقی
فرماندهان
قباد یکم
تئودور
آناستاسیوس یکم
روفینوس
ارئوبیندوس
پاترسیوس
هیپاتیوس
فارسمانس
سلر

پیش‌زمینه

مرزهای روم شرقی و ایران در سدهٔ پنجم میلادی

این جنگ پس از صلحی دراز رخ‌داد. قباد یکم -که در قبال یاری‌رساندن به هپتالیان برای رسیدن به تاج‌تخت، وامدار ایشان بود- نیاز بسیاری به منابع مالی داشت. طغیان دجله نیز سبب قحطی و تنگدستی گشته‌بود. قباد دست به دامان آناستاسیوس یکم امپراتور روم شرقی گشت، ولی آنگاه آناستاسیوس از یاری ایرانیان خودداری نمود، قباد کوشید به زور متوسل‌گردد.

جنگ

در ۵۰۳ میلادی ارزروم-یکی از منطق مرزی- با پشتیبانی نیروهای بومی به دست قباد افتاد. رومیان به زودی شهر را پس گرفتند، ولی سپاهیان قباد آمد را در پاییز و زمستان همان سال محاصره نمودند. پس از شهربندان بی‌حاصل ایرانیان به اسروئن تاختند و رها نیز به همان شکل به محاصره درآمد. در ۵۰۴ میلادی در پی تاخت هون‌ها به ارمنستان دو طرف به‌طور موقت دست از جنگ کشیدند. پس از آن بر اثر بدگمانی باز هم درگیری‌هایی میان دو سوی درگیر رخ‌داد، ولی سرانجام در ۵۰۶ پیمان صلحی بسته‌شد. برپایهٔ این پیمان دو طرف تا هفت سال را در آشتی می‌ماندند.

منابع

  1. نام لاتین آن به شکل اوسروئنه ضبط شده‌است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.