جنگل (ترانه)

جنگل ترانه‌ای سرودهٔ ایرج جنتی عطایی، به خوانندگی داریوش اقبالی، آهنگسازی و تنظیم بابک بیات است. این ترانه در فیلم خورشید در مرداب به کارگردانی محمد صفار استفاده شد.[1]

«جنگل»
سیزده درخت، شب و گلوله طرح روی جلد صفحهٔ جنگل
ترانه داریوش
تاریخ پخش	۱۳۵۲
فرمت	سیاسی
تاریخ ضبط	استودیویی
سبک	موسیقی پاپ
آهنگ‌ساز(ها)	بابک بیات
ترانه‌سرا(ها)	ایرج جنتی عطایی
گاه‌نگاری تک‌آهنگ‌های داریوش
«همیشه غایب» «جنگل» «گل بارون‌زده»

در واقع ایرج جنتی عطایی این ترانه را به یاد قیام سیاهکل نوشت. داریوش نیز مدتی به خاطر خواندن این‌گونه ترانه‌های سیاسی به زندان اوین در رژیم پهلوی افتاد.[2] جنتی عطایی در مصاحبه‌ای می‌گوید[1] :

”	این ترانه در رابطه با سیاهکل سروده شده. در آن دوره در تهران پوستر چاپ شده بود و دنبال چریک‌ها می‌گشتند. بعد ماجرای تعقیب‌شان تو جنگل و تیراندازی‌هایی که پیش‌آمد و این موضوع که می‌گفتند بخشی از روستایی‌های آن‌جا هم کمک کرده بودند به پلیس، برای دستگیری چریک‌ها و آن‌ها هم البته اذیت و آزاری به روستایی‌ها نرسانده بودند. تمام این موضوعات و خبرها در من غلیان کرد و آن ترانه را نوشتم.	“

به گفتهٔ جنتی عطایی، استفاده از ترانه‌های سیاسی به عنوان موسیقی فیلم حربه‌ای بود که در آن زمان برای فرار از سانسور دولتی به کار می‌بردند[1]

:

”	ما آن زمان برای فرار از مسئلهٔ تصویب سانسور مفری پیدا کرده بودیم که سینما بود. چون در سینما سناریو را یک اداره می‌دید و تصویب می‌کرد و فیلمش را هم یک ادارهٔ دیگر، و کسی توجهی به موسیقی‌اش نداشت. تا که گندش درآمد و جلوی آن کار را هم گرفتند! بنابراین چند تا ترانه را من و همکارانم توانستیم به این طریق از زیر تیغ سانسور فرار بدهیم.	“